ภูผาเคียงศิลา My Mountain เล่ม 2 (จบ)

"นายคือเด็กที่เคยก้าวร้าวคนนั้นจริงเหรอ?"

"ทำไม?"

"นายกลายเป็นคนอ่อนโยนแบบนี้ได้ยังไง?"

"ฉันไม่ใช่คนอ่อนโยน"

"แล้วทำไมนายถึงอ่อนโยนกับฉันขนาดนี้"

"นั่นก็เพราะเป็นนาย"

"..."

"ฉันใช้เวลาสิบห้าปีเพื่อที่จะมาอยู่จุดนี้กับนาย"

"..."

"แล้วฉันจะทำให้มันพังได้ยังไง?"

-------

-------

-------

"ที่ผมจะสื่อไม่ใช่เป็นเพราะคุณกิลล์เรย์สูงส่งแบบนั้นหรอกนะครับ แต่เป็นเพราะจิตใจของเขามั่นคงดั่งภูเขาสูงที่ตั้งตระหง่านไม่มีวันสั่นคลอนได้ง่าย ๆ"

-------

ภูเขาสูงที่ตั้งตระหง่านไม่มีวันสั่นคลอนได้ง่าย ๆ

-------

ถึงบางอย่างจะไม่สามารถกลั่นกรองออกมาเป็นคำพูดใดได้

แต่ถึงแบบนั้นถ้าความรู้สึกของเราตรงกัน

เราล้วนสามารถสัมผัสและเข้าใจมันได้ด้วยตัวเอง

เหมือนกับความจริงที่ว่า

'ภูผา' ก็คือ 'เขาหิน' และ 'ศิลา' ก็คือ 'หินผา' ที่พอได้มาอยู่เคียงข้างกันก็ยิ่งผสานให้แข็งแกร่งและตั้งตระหง่านไม่หวั่นไหวต่อสิ่งอื่นใด

ดั่ง 'ภูผาเคียงศิลา'