คลัตช์คลั่งไคล้

เธอที่เป็นนักศึกษาฝึกงานมาเจอกับเขาที่เป็นประธานไบโพล่า สามวันดีสี่วันด่า เด็กฝึกงานปากแจ๋วกับประธานปากจัดแต่ดันคลั่งไคล้ในรัก หนุ่มแบดบอยคนนี้เขายินดีที่จะหยุดเพียงเธอขอ "ฉันกลัวติดโรคค่ะ" --*

"คุณคลัตช์มีอะไรรึเปล่าคะ"
"ไม่มี"
เป็นดาวที่นิ่งไปเมื่อคลัตช์หมุนเก้าอี้กลับมา มือข้างหนึ่งของเขาวางบนที่พักแขน ส่วนอีกข้างเท้าศอกชันขึ้นในมือจับปากการาคาแพงควงเล่นทั้งมองมาทางเธอ ดาวเองทั้งมองทั้งขมวดคิ้วอย่างนึกคิด 'ไอ้หล่อมันก็หล่อแต่เสื้อเขาไม่มีกระดุมหรือไง งง'
"มองอะไรขนาดนั้น ทำไมอยากซบ?"
คลัตช์ถามออกไปทั้งยิ้มอย่างพอใจ เมื่อเห็นดวงตากลมโตมองแผงอกเขาที่เปิดโชว์อยู่
หญิงสาวได้ยินที่เขาพูดความคิดในหัวพูดแทนเธอทันที 'บัดซบนะสิไม่ว่า' แต่ยังตอบเจ้านายคนใหม่ด้วยน้ำเสียงสดใส ริมฝีปากบางยิ้มเล็กน้อย
"เปล่าค่ะ ฉันแค่สงสัย"
"เรื่อง"
"ไม่มีอะไรค่ะ"
"กับฉันเธอพูดได้ทุกเรื่อง"
"เสื้อคุณไม่มีกระดุมเหรอ ปลดขนาดนั้นโรคปอดถามหาคุณจะอายุสั้นนะคะ"
คลัตช์ที่นั่งอยู่เก้าอี้ถึงกับคิ้วกระตุก ปากดีของจริงไม่ใช่แค่ผิวเผินสินะ บอกคุยได้ทุกเรื่องเธอดันเล่นงานเสื้อเขา
"รูปร่างฉันน่ามองขนาดนี้ มีดีก็ต้องโชว์"
"อ๋อ ค่ะ" ดาวแทบจะกลอกตามองบน หลงตัวเองแบบหัวปักหัวปำ
"ดูจากเสื้อเธอก็ไม่ต่างสงสารกระดุมบ้างเถอะมันร้องไห้แล้วมั้ง"
สายตาคู่คมตวัดมองความอวบอัด 'แม่คุณเอ๊ยไปโกยมาจากไหนตัวแค่นี้ กระดุมถ้ามันพูดได้คงบอก เสื้อจ๋ากระดุมลาก่อนไปแล้ว'
"ไม่มีอะไรงั้นฉันไปนะคะ" มาแนวนี้หื่นกามเหมือนกันทุกคน เหนื่อยจะเสวนาดาวถึงขอตัวออกไป
"เธอจำฉันไม่ได้เหรอ"

ไม่มีนอกกายไม่มีนอกใจ พระเอกคลั่งรักหนักมาก