พันเหมันต์ หนึ่งปรารถนา เล่มสอง (จบ)

'วังหลังเป็นสถานที่แบบใดกัน เจ้ายังไม่กระจ่างใจอีกหรือ อรุณรุ่งโรจน์ ราตรีดับขันธ์ วันนี้ขึ้นสวรรค์ แต่พรุ่งนี้ก็อาจตกลงสู่ขุมนรก ไม่มีอะไรแน่นอน'

'หากทรงเล่นสนุกจนไม่เพลิดเพลินอีกต่อไป ถึงวันนั้น... นางก็คงเป็นเหมือนบุปผา ที่รอเวลาร่วงโรยไปตามกาล และสุดท้ายก็ถูกดวงอาทิตย์แผดเผาจนมอดไหม้... กลายเป็นเพียงเศษเถ้าธุลี'

'เคยได้ยินว่าวังหลังเป็นที่กลืนกินคน แต่ข้าก็ไม่เคยนึกเลยว่าเจ้าจะถูกกลืนกิน'