หย่าสามีมาเป็นยอดสตรีของแม่ทัพ

นางถูกสามีหย่าเพื่อสตรีอื่น ทว่าความอัปยศครั้งนี้ไม่ได้สะเทือนแก่นาง เพราะหลังจากหย่าร้าง นางกลายเป็นยอดสตรีที่ครอบครองหัวใจของบุรุษที่สตรีทั้งเมืองหลวงหมายปอง

ตัวอย่างบางตอน....
ณ จวนเสวี่ย เสวี่ยเหวินจื่อที่ที่กำลังอ่านตำราต้องหยุดชะงัก เมื่อได้ยินข่าวนี้จากปากบ่าวรับใช้
"อะไรนะ แม่ทัพหลี่เหลียนเจี๋ยชอบพอคุณหนูรองโจวอย่างนั้นหรือ" เขาถามซ้ำ น้ำเสียงสั่นเล็กน้อย
"ขอรับนายน้อย ตอนนี้ทุกคนพูดถึงเรื่องนี้กันทั้งเมือง" ถังจิ้งรีบค้อมศีรษะหลังกล่าวจบ
บัณฑิตเสวี่ยกำถ้วยชาในมือแน่น ดวงตาวาวโรจน์ เขาไม่คิดมาก่อนว่าโจวเจียหนิงจะกล้ามีรักครั้งใหม่เร็วถึงเพียงนี้ และที่ยิ่งไปกว่านั้น นางมิได้สานสัมพันธ์กับบุรุษธรรมดา แต่เป็นแม่ทัพปราบอุดรผู้เลื่องชื่อว่าเย็นชากับสตรี
"เป็นไปไม่ได้ มันต้องเป็นแผนของนางแน่" เขาพึมพำ ไม่อยากเชื่อหูตัวเอง
ขณะที่เขากำลังจมอยู่ในความคิด เสียงหวานแผ่วเบาดังขึ้นด้านหลัง
"พี่เหวินจื่อ" ไป๋อิงอิงเดินเข้ามาหา ตั้งแต่ที่นางตั้งครรภ์ก็ไม่มีใครกล้าที่จะขัดขวางไม่ให้นางมาพบว่าที่สามีของตนได้
"ข้าจะมาปรึกษาท่านเรื่องชุดแต่งงานของเรา ข้าอยากได้ผ้าไหมเป็นชุดเจ้าสาว ท่านว่าดีหรือไม่" นางถามพลางมองใบหน้าของสามีที่ดูไม่สงบสุข ก่อนจะปรายตามองถังจิ้งแล้วเลิกคิ้วเล็กน้อย
ถังจิ้งไม่กล้าเอ่ยคำใด ก้มหน้าลงหลบสายตา เสี่ยวหยูที่พอเดาออกว่าน่าจะเป็นจากข่าวลือเรื่องที่แม่ทัพปราบอุดรกำลังสานสัมพันธ์กับสกุลโจว จึงกระซิบบอกที่ข้างหูนาง
"เหตุใดท่านต้องแสดงสีหน้าเช่นนี้ หรือท่านยังอาลัยอาวรณ์นางอยู่" เมื่อรู้ที่มานางก็เอ่ยถาม น้ำเสียงแฝงความไม่พอใจเล็กน้อย
เสวี่ยเหวินจื่อหันไปมองนาง ก่อนจะแค่นเสียงหัวเราะ
"อาลัยหรือ ข้าก็แค่นึกไม่ถึงว่านางจะทำเช่นนี้"
"ท่านหมายถึง?"
"พอรู้ข่าวว่าข้าจะแต่งเจ้า นางก็รีบชิงปล่อยข่าวว่าแม่ทัพหลี่ชื่นชมนาง การไปมาหาสู่สกุลโจวมิใช่ว่าบ้านนางเปิดโรงตีเหล็กหรอกหรือ นางถูกข้าหย่าก็เสียหน้ามากแล้ว พอข้าจะแต่งเจ้าจึงทนไม่ได้ จึงได้แสร้งกุข่าวลือออกมา"
"ข้านึกว่าท่านยังเสียดายนางอยู่" ไป๋อิงอิงกัดริมฝีปาก ดวงตาฉายแววไม่พอใจ
"เสียดายหรือ" เสวี่ยเหวินจื่อหัวเราะหยัน
"ข้าจะเสียดายไปทำไม นางเป็นเพียงสตรีที่ถูกข้าทอดทิ้ง ไม่ว่าเรื่องนี้จะจริงหรือไม่ ที่นางสนิทสนมกับแม่ทัพหลี่ก็คงทำเพื่อประชดข้าเท่านั้น"
แต่ไม่ว่าเขาจะพูดออกไปเช่นไร ภายในใจกลับไม่สงบเลยแม้แต่น้อย
ไป๋อิงอิงแอบขบกรามแน่น นางไม่ชอบเลยที่เสวี่ยเหวินจื่อยังคงกล่าวถึงโจวเจียหนิงไม่หยุด ไม่ว่าจะเป็นในแง่ร้ายก็ตาม
"ในเมื่อท่านไม่สนใจแล้ว เช่นนั้นก็ไม่ต้องไปใส่ใจ อีกไม่นานข้าก็จะให้กำเนิดทายาทให้ท่าน ท่านควรจะใส่ใจข้ามากกว่า" นางกล่าวเสียงอ่อนหวาน พลางเดินเข้าไปใกล้
เสวี่ยเหวินจื่อพยักหน้าช้าๆ แม้จะพยายามปลอบใจตัวเองว่า โจวเจียหนิงมิได้มีค่าพอให้คิดถึงอีกต่อไป แต่เขากลับไม่สามารถลบภาพของนางที่กำลังมีข่าวเรื่องรักใคร่กับแม่ทัพปราบอุดรได้เลย


***สามารถโหลดตัวอย่าง อ่านก่อนตัดสินใจซื้อได้ค่ะ***