ผมน่ะเหรอ สุภาพบุรุษ

คำโปรย
เมื่อเธอตื่นมานอนอยู่บนเตียงของพี่ชายต่างสายเลือดที่แสนจะสุภาพต่อหน้าคนอื่น แต่หื่นกามที่สุดตอนอยู่กับเธอ! "พี่วี! กล้าทำอย่างนี้กับไอได้ยังไง คนสารเลว!!! " / "ถ้าพ่อแม่รู้ว่าพี่วีฉวยโอกาสและไม่ได้เป็นสุภาพบุรุษอย่างที่แสดงให้เห็น คิดว่าพ่อแม่จะยอมยกไอให้งั้นหรือคะ?! / "ทำไมจะไม่ยอม ก็ถ้าพี่ทำให้ไอท้อง ยังไงก็ต้องแต่ง"

เนื้อหาส่วนหนึ่ง
"พี่วี...เมื่อคืนไม่ได้ป้องกัน หรือคะ ? "
"และมันจะไม่ใช่แค่เมื่อคืนที่พี่ จะ ไม่ป้องกัน" โน้มลำตัวเข้าหาคนตัวเล็กกว่าพร้อมกับยื่นใบหน้าหล่อเหลาเข้าไปใกล้มากยิ่งขึ้น จนสัมผัสได้ถึงลมหายใจร้อนรินรดผิวแก้มบางใส "แต่พี่จะไม่ป้องกัน ทุกครั้ง ต่อจากนี้"
"ไม่ค่ะ! "
ราวกับเหมือนฟื้นจากมนต์สะกดยังไงยังงั้นที่ทำให้หญิงสาวพูดโพล่งออกไปเสียงดังสะท้อนไปทั่วบ้าน ดวงตากลมเบิกกว้างมากยิ่งขึ้นยามสบกับนัยน์ตาทรงพลังที่ฉายชัดว่าเขาทำจริง!
ก่อนจะเอ่ยน้ำเสียงกลั้วหัวเราะในนาทีต่อมา "ไม่อะไร? "
"ไอไม่ให้พี่วีทำแบบนั้นอีกแล้ว เราไม่ได้เป็นอะไรกันและไอจะทำแบบนั้นแค่กับแฟนเท่านั้น!! "
"คิดจะมอบพรหมจรรย์ให้แฟน" คิ้วเข้มเลิกขึ้นข้างหนึ่งคล้ายจะย้ำเตือนว่าผู้ชายที่มอบสถานะแฟนให้นั้น มีดีตรงไหนที่หญิงสาวจะมอบสิ่งที่มีค่าที่สุดไปให้
แต่เพราะรู้ดีว่าแผลในหัวใจของคนตรงหน้ายังสดและเหวอะหวะมาก จึงไม่คิดจะพูดอะไรซ้ำเติมไปมากกว่านี้ ได้แต่เว้นให้ไอติมคิดเอาเองว่าเขาต้องการจะสื่อถึงอะไร
"มะ หมายถึงแฟนที่รักไอจริงๆ " รีบต่อด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาจนคล้ายจะกระซิบ
"งั้นก็เป็นแฟนกับพี่ซะ จะได้ไม่ต้องตั้งเงื่อนไขเยอะแยะให้ปวดหัว"

-----------------------------------------------
เรื่องนี้เป็นเรื่องสั้นที่จะเล่าถึงช่วงเวลาชีวิตของนางเอก+พระเอกช่วงหนึ่งนะค่าา
กานแต่งระหว่างที่กำลังแต่งนิยายเข้มข้นอีกเรื่อง เลยอยากพักใจมาแนว feel good สักหน่อย
----------------------------------------------
แนะนำให้โหลดตัวอย่างก่อนตัดสินใจซื้อนะคะ
ตัวอย่างมี 26 หน้า / 4,838 คำ

*** โหลดจากเว็ป Meb หรือ Android จะราคาถูกกว่า Apple น้าาา

อ่านจบแล้วกดหัวใจให้กำลัง.-กันด้วยนะค่าาา ^^