รอยรักไร้ค่า

ประคองรักมาตั้งหลายปี ในวันที่มีข่าวดี เขากลับทิ้งเธอไว้และเดินห่างออกไป เมื่อเขาไม่ต้องการ ลูกของเขาก็ไม่ควรเป็นเหตุผลที่รั้งเขาเอาไว้
***************
"เพราะพ่อของลูกทิ้งไป วันนั้นดาวถึงได้มาถามภัทรเรื่องกลับมาคบกันใช่ไหม กล้าดีนะ"
สองเท้าที่กำลังก้าวตรงไปยังประตูห้อง หยุดกึกลงทันทีที่ได้ยินคำดูถูกจากผู้ชายที่เธอยังรัก ดวงตาทั้งสองข้างเอ่อคลอไปด้วยน้ำตาแห่งความเจ็บปวด อิงดาวกลั้นน้ำตาไว้แล้วหมุนตัวกลับไป สายตาที่มองใบหน้าคมนั้นเต็มไปด้วยความตัดพ้อ
เธอพูดเป็นนัยแต่ก็ยังไม่เข้าใจแล้วยังว่าเธอด้วยคำรุนแรงอย่างนี้เลยหรือ คบกันมาตั้งเจ็ดปีคงไม่เคยรู้จักนิสัยใจคอกันเลย เธอเคยเห็นแก่ตัวขนาดนั้นเสียที่ไหน
"ไม่ต้องมองด้วยสายตาแบบนี้เลยนะ ดาวมาถามภัทรเรื่องกลับไปคบ ทั้งที่ตัวเองก็มีลูก คงอยากให้ภัทรเลี้ยงดูทั้งลูกทั้งตัวเองเลยสินะ ภัทรไม่คิดเลยนะว่าดาวจะเป็นคนแบบนี้"
"ดาวก็ไม่คิดเหมือนกันว่าภัทรจะเป็นคนแบบนี้"
"ภัทรคิดว่าดาวไม่มีปัญญาจะเลี้ยงดูลูกขนาดนั้นเลยเหรอ คิดว่าตัวเองมีปัญญาเลี้ยงคนอื่นอยู่ฝ่ายเดียวหรือไง" อิงดาวเอ่ยเสียงแข็ง ขยับเท้าเข้าไปยืนประจันหน้ากับคนตัวสูงที่เพิ่งลุกขึ้นยืน
"ถึงดาวจะไม่ได้รวยอย่างภัทร ไม่ได้มีธุรกิจใหญ่โต แต่ดาวมีความสามารถ ดาวเลี้ยงดูเจ้าขาเป็นอย่างดี ส่งเรียนที่ดี ๆ โดยที่ดาวไม่ต้องไปขอความช่วยเหลือจากใครทั้งนั้น แม้แต่พ่อของลูกดาวก็ไม่เคยขอ"
**************
ไม่มีนอกกาย นอกใจ
จบฟีลกู้ด