เมื่อกาอยากเป็นหงส์

"อิงค์ขอยกเลิกสัญญาของเราทั้งหมด" ลักษณารีย์เอ่ยเสียงเรียบ ไม่มีคำตอบออกจากปากภูวินทร์ ดวงตาคมเข้มหรี่ตามองเธอนิ่งอย่างใช้ความคิด
"รวมถึงความสัมพันธ์ของเราด้วยหรือเปล่า" ลักษณารีย์เอ่ยออกมาเนิบ ๆ ตั้งแต่เหตุการณ์เมื่อคืน ทำให้เธอไม่อยากเข้าใกล้เขา ขนาดหน้าเขาเธอยังไม่อยากมอง เขาทำเหมือนเธอไม่มีชีวิตจิตใจอยากทำอะไรได้ก็ได้ไม่ต้องแคร์ความรู้สึก ต่างจากอีกคนที่เขายกย่องและให้เกียรติ
"ค่ะ"
นั่นสินะ เธอกับน้องสาวสถานะต่างกัน เธอเป็นแค่ลูกนอกสมรสอยู่แบบไม่มีตัวตน จะไปเทียบอะไรกับลูกสาวคุณหญิงผู้เพียบพร้อมไปซะทุกด้าน ทั้งสถานะทางสังคม การศึกษา ชาติตระกูล เธอก็คงเป็นได้แค่กาในฝูงหงส์
ภูวินทร์ถึงกับเลือดขึ้นหน้าเมื่อลักษณารีย์ขอฉีกสัญญาทั้งหมดรวมถึงขอหยุดความสัมพันธ์กับเขา ทั้งที่เขาคิดเอาไว้อยู่แล้วเรื่องแบบนี้จะต้องเกิดขึ้นวันใดวันหนึ่ง สักวันเขาเองก็ต้องแต่งงานมีครอบครัว คงไม่ใช่เรื่องดีนักถ้าหากเขาเก็บเธอไว้ข้างกาย แต่พอวันนี้ได้ยินกับหูของตัวเอง ถึงกับทำให้เขาร้อนใจ ทำไมเธอถึงอยากจบความสัมพันธ์กับเขา ทั้งที่เหลือเวลาอีกแค่ 3 เดือน เธอก็จะได้เงินก้อนสุดท้ายไปตั้งตัวได้อย่างสบาย ๆ
"ผมไม่ตกลง" ภูวินทร์เอ่ยเสียงแข็ง สายตาคมเข้มเต็มไปด้วยความคุกรุ่น ลักษณารีย์กัดปากแน่น ช้อนสายตาขึ้นมองหน้าเขาตาไม่กะพริบ
"ในเมื่อคุณกำลังจะหมั้นกับน้องสาวของอิงค์ ความสัมพันธ์ของเราก็ควรจะหยุด จะเก็บอิงค์ไว้อีกทำไม" ลักษณารีย์กัดฟันถามเขา ทั้งที่หัวใจแตกสลายไม่มีชิ้นดี เขาจะรู้บ้างไหมว่าเธอเจ็บและเสียใจแค่ไหน
"เสียใจเหรอที่ผมจะหมั้น" ภูวินทร์ย้อนถามเธอเสียงเข้ม ลักษณารีย์กลืนไม่เข้าคายไม่ออก จนต้องหันหน้าหนีไปทางมองอื่น ไม่คิดว่าภูวินทร์จะส่งผลต่อความรู้สึกของเธอมากมายขนาดนี้ จากที่คิดว่าตัดใจได้ แต่เอาเข้าจริง ๆ กลับไม่ใช่อย่างที่คิด
"อย่าบอกนะว่าคุณตกหลุมรักผม เลยไม่อยากให้ผมหมั้น"
"อิงค์ไม่ตลก เห็นอิงค์เป็นอะไร ของเล่นคั่นเวลา เมียชั่วคราว นางบำเรอ สนุกนักหรือไงที่ล้อเล่นกับความรู้สึกของคนอื่น" ภูวินทร์ใจหายแวบเมื่อคิดว่าลักษณารีย์รักเขา
.....................................................................................
ฝากติดตามนามปากกา พริกเม็ดเล็ก เผ็ดถึงใจ ด้วยนะคะ
.....................................................................................
>>แนะนำให้โหลดผ่านหน้าเว็บหรือแอนดรอยด์จะได้ราคาที่นักเขียนตั้งเอาไว้นะคะ<<