หลินเสี่ยวหลาน สาวน้อยพลิกชะตาสวรรค์ (บทที่ 1-30)

ณ สำนัก "วิชาเหยียนหลง" อันโด่งดังขจรไกลชื่อของ "ไป๋อิงเซียน" ศิษย์เอกผู้เลื่องลือแห่งสำนักวิชชาเหยียนหลง เป็นเสมือนดวงจันทร์ที่ส่องประกายเหนือฟากฟ้าในราตรีอันมืดมิด ทุกสายตาล้วนจับจ้องด้วยความหลงใหลในความงามและพลังอันไร้ขอบเขตของนาง

"ผิวกายขาวราวเกล็ดหิมะ"

"ดวงตาดำสนิทสะท้อนความฉลาดเฉียบแหลมเกินผู้ใด"

แต่เบื้องหลังความงดงามอันน่าเย้ายวนของ ไป๋อิงเซียน คือพลังจิตอันไร้เทียมทานและพรสวรรค์ทางวิชาอันล้ำเลิศ เธอทุ่มเทฝึกฝนจนเข้าถึงศาสตร์พลังจิตระดับสูงสุดขั้นที่สำนักต่างยอมรับว่า

"ไร้ผู้เทียบเคียง"