หนึ่งสมอง สองขา ฟ้าจะเดิน

วันนี้.. มันแปลกๆ ..

พอรู้สึกตัวขึ้นมาและจะขยับแขนขวาเพื่อหยิบโทรศัพท์ที่อยู่บนหัวเตียง กลับขยับไม่ได้ดั่งใจเสียนี่ ฟ้า ช่างภาพวัย32ปีขมวดคิ้วมุ่น สงสัยว่าเกิดอะไรขึ้น เขาพยายามยันตัวเองให้ลุกขึ้นนั่งแต่ร่างกายมันกลับหนักเสียเหลือเกิน

"อะ.. อะ.." ดวงตาของฟ้าเบิกโพลงเมื่อรู้สึกตัวว่าส่งเสียงออกไปไม่ได้ ความตื่นตระหนกแทรกซึมเข้าในใจ พร้อมๆ กับที่ได้ยินเสียงเปิดประตูจากใครอีกคน

"อ้าวฟ้า ตื่นแล้วเหรอ"

"อื้อ!"

ฟ้าส่งเสียงออกไปให้ดังที่สุดในขณะที่มือซ้ายซึ่งยังมีแรงนั้นคว้าเข้าที่แขนของธานี สามีวัย35ปีที่นั่งลงข้างๆ อย่างเต็มแรง เพื่อหวังว่าให้อีกคนมองเห็นความผิดปกติที่เกิดขึ้น

และเมื่อคนรักรับรู้ได้แล้วว่าตัวฟ้าในตอนนี้นั้นเป็นอย่างไร ใบหน้าของธานีก็ตื่นตระหนกขึ้นมาทันที คนนอนนิ่งได้แต่มองคนรักวิ่งออกไป ถึงจะรู้ว่าธานีออกไปเพื่อเตรียมรถไปโรงพยาบาล แต่การอยู่คนเดียวแม้จะไม่กี่นาทีก็ช่างน่ากลัว ในเมื่อตัวเองทำอะไรไม่ได้เลย

"ไป.. ไปโรงพยาบาลกันนะ"

น้ำตาของฟ้าคลอที่ดวงตาเมื่อร่างไร้เรี่ยวแรงถูกอุ้มจนเข้าไปอยู่ที่นั่งข้างคนขับ ได้แต่มองหน้าคนรักอันเป็นที่พึ่งพาเดียว ในเมื่อเขากลัว กลัวเหลือเกินว่าสิ่งที่เป็นอยู่นี้มันจะร้ายแรง



*****

คำเตือน

นิยายเรื่องนี้มีการกล่าวถึงโรคหลอดเลือดสมอง(Stroke) และเหล่าผู้ป่วยที่มีความเศร้าอันเกิดจากโรคนี้ ไม่แนะนำสำหรับผู้อ่านที่สภาวะจิตใจไม่แข็งแรงเพื่อหลีกเลี่ยงอารมณ์หดหู่ค่ะ

เนื้อเรื่อง ตัวละคร และเหตุการณ์ต่างๆในเรื่องมาจากจินตนาการของผู้เขียนซึ่งเป็นญาติของผู้ป่วยโรคหลอดเลือดสมอง เป็นเรื่องสมมติที่เขียนให้การรักษาฟื้นฟูดูจะง่ายกว่าในชีวิตจริง เพื่อเติมความหวังให้ตัวผู้เขียนที่ไม่มีความหวังจากโรคนี้ จึงไม่สามารถนำอาการป่วยของตัวละครไปอ้างอิงในชีวิตจริงได้มากนัก เพราะทั้งอาการและการฟื้นฟูของแต่ละคนต่างกันด้วยเหตุปัจจัยหลายอย่างค่ะ

*****
ขอบคุณทุกคนที่ตัดสินใจกดเข้ามา หรือรับน้องฟ้าไว้ในอ้อมใจมากนะคะ