ชาตินี้ชาติไหนยังไงก็(ไม่)รัก

นิรินธน์ หลงรัก ปรินทร์ หลานชายคุณปู่สวนข้างๆ อย่างหัวปักหัวปำ
ในที่สุดเธอกับเขาก็ได้แต่งงานกัน ...แต่กลายเป็นเธอถูกเข้าใจผิดว่าวางแผนมา 'จับ' เขาให้แต่งงานด้วย
นิรินธน์หายตัวไปพร้อมกับถูกใส่ร้าย เมื่อกลับมาสิ่งเดียวที่เธอต้องการก็คือ 'หย่า' เธอพอแล้วกับความรักที่ถูกเขาเกลียด
ทว่าปรินทร์กลับบ่ายเบี่ยง ไหนว่าเกลียดเธอนักหนา ทำไมเกิดจะไม่อยากหย่าเสียล่ะ!
****
"พี่เมาก็กลับห้องไปสิ ปล่อย!" ทว่ายิ่งดิ้นรนก็เหมือนถูกจองจำหนาแน่นขึ้นไปอีก อ้อมกอดแข็งแกร่งรัดรึงรอบร่าง นิรินธน์รู้สึกถึงแรงกดที่มากราวกับกำลังไม่พอใจ หรือกำลังโกรธเธออยู่ แต่เขาจะโกรธเธอเรื่องอะไรกันล่ะ เธอไปทำอะไรให้เขา!
"ปล่อยสิ!"
"มีเรื่องอะไรที่รู้กันแค่สองคนกับไอ้นั่นเหรอ หรือว่าไปบอกมันให้รอเธอหย่ากับพี่ล่ะ"
หญิงสาวไม่เข้าใจ เขาพูดเรื่องบ้าอะไรอยู่
"พี่รักรินหรือคะ ทำไมถึงทำแบบนี้ล่ะ ไหนบอกว่าเกลียดริน มาแตะตัวรินทำไม ทีตัวเองได้โอกาสอธิบายง่าย ๆ ว่าถูกผู้หญิงวางแผนใส่ตลอด แล้วรินล่ะ รินไม่มีโอกาสอธิบาย มีแต่ถูกพี่ลงโทษ ถูกพี่เกลียด ทำไมล่ะ...ทำไม"