SET สตรีหมายเลขหนึ่ง (ภาค 1-3)

สตรีหมายเลขหนึ่ง ภาค (๑) อำนาจกับความรัก

ไม่ว่าพ่อจะทำอะไรอยู่ ถ้าลูกเดินเข้าไปหา พ่อต้องรับฟังเรื่องของลูกก่อนเสมอ แต่บัดนี้เมื่อฉันเดินเข้าไป พ่อไม่ต้องก้มตัวลงให้ฉันกอดคออีกแล้ว เพราะฉันสูงพอที่จะโอบกอดคอพ่อได้อย่างสบาย ๆ
“หนูรักพ่อ”
“พ่อจะไม่พูดอีกว่า พ่อรักหนู เพราะพ่อพูดมาตลอดเวลาแล้ว แต่จำไว้นะลูก ถ้ายามใดหนูบอกลูกของหนูว่า หนูรักลูก ยามนั้น...ความรู้สึกอย่างนั้น คือสิ่งที่พ่อเคยมีต่อหนู”
คำพูดของพ่อประทับอยู่ในความทรงจำของฉันตลอดมา ฉะนั้นยามใดที่ฉันเห็น ‘ลูก’ ฉันจึงรำลึกถึง ‘พ่อ’ เป็นนิตย์...
ถ้าทุกคนในโลกซาบซึ้งกับ ‘อำนาจแห่งความรัก’
‘อำนาจ’ อื่นใด จะไม่มีความหมายเป็นอันขาด
..............................................................
มีคนบอกฉันว่า ในวันนั้นฉันแต่งตัวสวยราวกับจะไป ‘ข่ม’ คนที่จะเป็นเจ้าสาวในอนาคต หากจะมีใครสักกี่คนที่รู้ว่า ฉันแต่งตัวสวยเพื่อใคร เพราะเป็นครั้งแรกที่ฉันจะได้ออกงานกับอัสรีโดยไม่มีวีมาร์กีดกันขวางหน้าเช่นเคย
อัสรีแต่งชุดราตรีเรียบร้อยคอยฉันอยู่ และพอเห็นฉันก้าวออกมา เขาก็ลุกขึ้นยืนต้อนรับ ดวงหน้าคร้ามเรียบเฉย ดวงตาคมมองฉันอย่างพินิจพิเคราะห์
“มีใครบอกคุณหรือยังว่าคุณสวย”
ฉันย่อตัวลงอย่างล้อเลียน ก่อนจะทำหน้าเฉยบอกเขาบ้างว่า
“มีแล้วค่ะ”
คิ้วเข้มนั้นขมวดเข้าหากัน
“ใคร?”
“นายทหารหนุ่มค่ะ”
“เขาบอกเมื่อไหร่?” คำถามเริ่มห้วนแบบทหาร
“ครู่นี้เองค่ะ”
และพอคิดได้ ริมฝีปากบางก็แย้มออก ยามเขายิ้มทั้งปากและตา ดวงหน้าก็ค่อยละมุนลง
“แล้วเขาบอกคุณด้วยหรือเปล่าว่า เขารักคุณ”
“เขาเพิ่งบอกค่ะ”
เขายื่นมือออกมาให้ฉันวางมือทั้งสองลงบนมือเขา
‘มือ’ ที่หยาบกระด้างหากมั่นคง ‘มือ’ ที่ฉันจะวางอนาคตตนเองลงไปในภายหน้า ฉันจะเป็นอะไรก็ตาม หากฉันรู้ประการเดียวว่า...
‘มือของเรา’ จะเกาะเกี่ยวกันมั่นคง
..............................................
ถ้าโลกนี้มีแต่คนที่รักกัน โลกทั้งโลกจะเป็นสุขสักแค่ไหน
ถ้าโลกจะไม่มีความชัง
ถ้าโลกจะไม่มีการชิงดีชิงเด่นของผู้แสวงหาอำนาจ
“ความรักสร้างโลก แต่ความชังจะทำลายโลก”
บนเส้นทางแห่งการทำลายล้างทุกกรณี ย่อมมีคำว่า ‘ชัง’ และ ‘อำนาจ’ รวมอยู่ด้วยเสมอ



สตรีหมายเลขหนึ่ง ภาค (๒) ถนนแห่งอำนาจ

“เรวาตี...คุณจำสัญญาของผมที่พูดกับคุณก่อนแต่งงานได้ไหม?”
เมียผมนิ่งไปชั่วอึดใจ กว่าจะตอบมาอย่างช้า ๆ ชัดถ้อยชัดคำว่า
“จำได้ คุณบอกว่า...จำไว้เรวาตี ถ้าคุณอยากเป็นลูกสะใภ้ ผบ.ทบ. ในวันนี้ คุณจงแต่งงานเสียกับเขา แต่ถ้าคุณอยากเป็นเมียประธานาธิบดี จงแต่งงานกับผม”
“ความจำคุณดี”
“คุณก็เป็นคนรักษาสัญญา”
เราต่างคนต่างนิ่ง เพราะระหว่างเรา แม้จะไม่พูดกันเลยสักคำ เราก็เข้าใจกันได้
............................................................
ความภาคภูมิใจที่สุดในชีวิตฉันนั้น มิได้อยู่กับตำแหน่ง ‘สตรีหมายเลขหนึ่ง’ อย่างที่ใครอื่นคิด หากความภาคภูมิใจที่ยิ่งใหญ่กว่านั้นคือ
ฉันเป็น ‘หนึ่งในหัวใจ’ ของผู้ที่ได้ชื่อว่า ‘บุรุษเหล็กแห่งกราเซีย’
ความผันผวนในกราเซียนั้น อาจจะเกิดขึ้นได้ทุกวัน ทุกเวลา แต่ความรัก ความมั่นคง ที่ท่านประธานาธิบดีมีต่อมาดามของท่าน จะยั่งยืนตลอดกาล





สตรีหมายเลขหนึ่ง ภาค (๓) กงกรรม

ท่ามกลางแสงเทียนที่หรี่แสงลงมากแล้ว ดวงหน้าของ ‘ท่านผู้หญิง’ ละมุนลง หากฝ่ายผู้เป็นประธานาธิบดีทำท่าครุ่นคิด
“ยังมีอะไรอีกหรือ?”
“อยากรู้ว่าทำไมวีมาร์เปลี่ยนไป”
“ครู่นี้ก็พูดกับเขา เขาว่า...เพราะเขาเป็นพลเรือนมากขึ้น”
“วีมาร์ไม่ใช่คนเปลี่ยนแปลงอะไรง่าย ๆ”
“แต่เราก็เปลี่ยนแปลงนะ อัสรี”
ผู้เป็นสามีถอนใจ
“ใช่...เราก็เปลี่ยนแปลง แต่สิ่งที่วีมาร์เปลี่ยนแปลงน่าคิดเสมอ"
“อัสรี...เขาช่วยเราทุกอย่าง ยังจะสงสัยเขาทำไม?”
“รอยยิ้มของศัตรู น่ากลัวกว่าดาบในมือเขาเสมอ”
“คุณยังคิดว่าเขาเป็นศัตรูอยู่อีกหรือ?”
“ฉันตอบเธอตรงข้ามกับความรู้สึกไม่ได้”
“ทำไม...ทำไมเดี๋ยวนี้คุณกลัวไปเสียหมด นี่ลงท้าย คุณกลัวแม้แต่เพื่อนเก่า”
“เรวาตี...ทบทวนดูให้ดี เขาเป็น ‘เพื่อนเก่า’ เราแน่หรือ?”
.......................................................
อำนาจ...ไปจากที่ที่มันมา อำนาจ...มาจากที่ที่มันไป
การได้มาซึ่งอำนาจย่อมยากเย็น หากการธำรงอำนาจไว้ยิ่งแสนเข็ญกว่า อำนาจย่อมไปจากที่ที่มันมาเสมอ ‘เวลา’ จึงเป็นเสมือนผู้พิพากษาที่ดีที่สุด
อำนาจ ผลประโยชน์ การปฏิวัติ ย่อมเปลี่ยนไปครั้งแล้วครั้งเล่า ประวัติศาสตร์แห่งกราเซียพลิกหน้าใหม่ เพื่อจะจารึกชื่อคนใหม่ หากเป็นการเริ่มต้นแห่งอวสาน และอวสานก็จะเริ่มต้นอยู่เสมอ
อำนาจไม่เคยตาย เว้นแต่จะเปลี่ยนมือเท่านั้นเอง
เพราะ ‘เวลา’ คือ สิ่งที่อำนาจใด ก็หยุดยั้งไม่ได้!