สลักรักลวงใจ

เพราะคำว่ารักที่เขาพร่ำบอก เธอจึงยอมมอบกายให้เขาเชยชมอย่างง่ายดาย
กว่าจะรู้ว่าทุกอย่างเป็นเพียงแค่คำลวง มันก็สายไปเสียแล้ว
.
.
"สนุกมากไหมคะพี่ทิวที่มาล้อเล่นกับความรู้สึกของคนอื่นแบบนี้"

พุทธิมาถามเสียงสั่น พยายามกลั้นน้ำตาไว้ไม่ให้ไหลออกมา แต่มันกลับทำได้ยากเย็นเหลือเกิน เพราะความจริงที่เพิ่งได้รับรู้ทำเอาเธอปวดหนึบไปทั้งหัวใจ ไม่คิดว่าคนที่พร่ำบอกรักเธออยู่ทุกคืนจะคิดกับเธอเช่นนี้

"เพลง" ทิวัตถ์หันขวับไปยังต้นเสียงพร้อมอุทานชื่อหญิงสาวเสียงแผ่ว ตกใจไม่น้อยกับการปรากฏตัวของเธอ

"เพลงไปทำอะไรให้หรือคะ พี่ทิวถึงได้ทำกับเพลงแบบนี้"

"คือ พี่..." วิศวกรหนุ่มจนคำพูด ไม่รู้จะแก้ตัวว่าอย่างไรดี ที่สำคัญคำพูดของเขาคงไม่มีค่าให้เธอเชื่อใจอีกต่อไปแล้ว

"ที่ผ่านมาพี่ทิวเคยรักเพลงจริงๆ อย่างที่พูดบ้างไหมคะ"
คำถามก่อนหน้ายังไม่ทันจะได้คำตอบ พุทธิมารีบยิงคำถามต่อไปทันที แล้วเธอก็แอบหวังอยู่ลึกๆ ว่าสิ่งที่เขาพูดไปเมื่อครู่จะเป็นแค่เพียงความคะนองปากตามประสาผู้ชาย แต่แล้วความเงียบและอาการหลบตาวูบของเขากลับแทนคำตอบทุกอย่าง

พุทธิมามองอีกฝ่ายผ่านม่านน้ำตา ในเมื่อที่ผ่านมามันเป็นเพียงละครฉากหนึ่งของเขา และคำว่ารักจากปากเขามันแค่คำลวงเพื่อให้ได้เชยชมร่างกายของเธอเท่านั้น

ฉะนั้นเธอจึงไม่เห็นความจำเป็นที่จะต้องบอกเรื่องลูกให้เขารับรู้ เพราะดูแล้วเขาคงจะไม่ยินดีเท่าไรกับลูกที่เขาไม่ได้ตั้งใจให้เกิด แถมยังเกิดกับผู้หญิงที่เขาไม่เคยรักอีกต่างหาก

"ขอบคุณนะคะสำหรับคำตอบ"
พูดจบหญิงสาวก็หันหลังกลับอย่างรวดเร็ว ตั้งใจจะรีบเดินหนีไปให้ไกลจากคนหลอกลวง แต่ยังไม่ทันจะได้ก้าวเท้าออกเดิน ร่างบางก็เซถลาเสียก่อน เพราะอยู่ๆ ก็เกิดอาการหน้ามืดจนแทบทรงตัวไม่อยู่

"ไม่สบายหรือเปล่าเพลง" ทิวัตถ์รีบปราดเข้าไปประคองหญิงสาวไว้ก่อนที่เธอจะทรุดลงไปกองกับพื้น แต่เธอกลับรีบสะบัดตัวออกแบบทันทีทันใดราวกับโดนของร้อน

"เพลงจะเป็นอะไรก็เรื่องของเพลง ไม่เกี่ยวกับพี่"
หญิงสาวบอกเสียงเยือกเย็น ดวงตาที่เคยเป็นประกายสดใสดูแข็งกร้าวขึ้นทันใด และยังไม่ทันที่ทิวัตถ์จะได้พูดอะไรออกไป เธอก็รีบสาวเท้าจากไปพร้อมกับหัวใจที่แหลกละเอียดไม่มีชิ้นดี

----------------------------------------

*** ขอฝากผลงานเรื่องที่สองของศิวนาถด้วยนะคะ
*** เรื่องนี้จบแบบ Happy ending
*** ซื้อผ่านหน้าเว็บ ราคาจะถูกกว่าซื้อผ่านระบบ Apple ค่ะ