พระองค์ไร้ใจ ใยข้าต้องทน

เขาเกลียดข้าเพียงเพราะข้าเป็นกาฝากที่เข้ามาอาศัยในจวนอ๋อง เขาทำร้ายและรังแกข้าสารพัด เขานำสิ่งที่ข้าต้องการมาต่อรองให้ข้าเป็นสตรีของเขา เขาห้ามข้ารู้สึกห้ามหึงห้ามหวง เขาคิดว่าข้าจะทำได้งั้นรึ
....................................................................................................................................
"อยากเป็นสตรีของข้าจนถึงขั้นทำเรื่องเลวทรามต่ำช้า อย่ามาปฏิเสธว่าเจ้ามิได้ทำ หอเยว่เซียงก็ร้านของเจ้า แล้วผู้ใดจะเป็นคนทำหากไม่ใช่เจ้า หึ! บัดซบสิ้นดี"

"ท่านอ๋อง โปรดยั้งวาจาข้าหาได้กระทำการเช่นนั้นในเมื่อข้ากับท่านอ๋องอยู่ในจวนเดียวกัน ข้าวางยาท่านในจวนจะไม่ง่ายกว่าหรือ"

"ปากคอเราะร้ายเถียงคำไม่ตกฟาก ไม่ว่าเช่นไรข้าก็จะปิดหอเยว่เซียง"

"ไม่นะท่านอ๋อง ข้าต้องใช้มัน มันเป็นสมบัติแม่ข้า ในเมื่อเรื่องยังไม่ตรวจสอบท่านอ๋องจะปิดมันได้เช่นไรกัน"

"หึ! ทำไมไม่อยากให้ปิดหรือ เช่นนั้นก็มาเป็นสตรีของข้าสิ จะว่าไปข้อเสนอของข้าก็นับว่าไม่เลวในเมื่อเจ้าจงใจวางแผนชั่วนี้เพื่อเข้าหาข้ามิใช่รึ ช่างหวังสูงนักนะ หึ!"

"ท่านอ๋อง!"

เมื่อสถานการณ์เข้าตาจน เขาบีบบังคับนางทุกทาง นางยังต้องอาศัยเงินจากหอบุปผชาติเพื่อใช้มันสืบคดีของบิดา นางไม่เชื่อว่าบิดานางจะกระทำการเช่นนั้น ท่านพ่อต้องถูกคนชั่วใส่ร้ายเป็นแน่ และที่สำคัญมันเป็นสิ่งที่ท่านแม่ข้ารัก หอเยว่เซียนของข้าหาได้เลวร้ายเช่นท่านอ๋องว่าไม่ พวกเราทำการค้าอย่างตรงไปตรงมา ขายศิลปะหาได้ขายตัว แต่หากทั้งสองฝ่ายพึงใจกันละกันนั่นก็เป็นอีกเรื่อง เช่นนี้จะไม่ดีตรงไหน อีกอย่างสัมพันธ์ลับระหว่างข้าและท่านอ๋องนอกจากเสี่ยวกงกงและสาวใช้และองครักษ์ของเขาแล้วก็มิได้มีผู้ใดล่วงรู้ เขาห้ามนางหึงหวง ห้ามแสดงเป็นเจ้าของ และที่สำคัญอย่าได้รู้สึกต่อท่านอ๋อง เพราะเขาชื่นชอบเพียงร่างกายของนางหาใช่หัวใจของนางไม่ ใต้หล้านี้ผู้ใดเล่าจะโชคร้ายเฉกเช่นข้า และในวันนี้วันที่ข้าหลุดพ้นแล้วข้าสัญญากับตัวเองทุกคำที่ท่านอ๋องดูถูกข้าจะลบล้างมันให้เสียสิ้น!
.................................................................................
....หมายเหตุ....
-สามารถอ่านตัวอย่างรายตอนได้ที่ readawrith นะคะ
-ท่านที่เคยอ่านรายตอนมาเนื้อหาในเรื่องอาจมีการปรับใหม่เล็กน้อย
-ระบบ IOS กดซื้อผ่าน www.mebmarket.com ราคาจะคุ้มกว่าและถูกกว่า แล้วค่อยกลับมาอ่านในแอปพลิเคชั่น meb นะคะ