ห่างเพียงเอื้อมรัก

"คิดจะทำตัวแบบนี้ไปถึงเมื่อไหร่" ในระหว่างที่กำลังตบตีกับตัวเองในหัวนั้น จู่ๆ เจ้าของน้ำเสียงทุ้มกลับเป็นฝ่ายเอ่ยออกมาเสียก่อน
"คะ" ทว่าภิรดาไม่เข้าใจว่าเขากำลังหมายถึงเรื่องอะไร
จิรัชเบนสายตามายังเด็กสาวที่ยืนทำหน้างงงวย คิ้วเข้มขมวดมุ่นกับอากัปกิริยาน้องสาวเพื่อน เขาพูดชัดขนาดนี้แล้วยังไม่กระจ่างตรงไหน
"บอกตามตรงว่าฉันอึดอัดทุกครั้งที่โดนเธอแอบมอง" ชายหนุ่มถอนหายใจกับความรู้สึกที่พวยพุ่งขึ้นมา พอตัดสินใจพูดให้ตรงประเด็นกว่าเดิม จากสีหน้างงงวยกลายเป็นตกใจโดยพลัน
"เธอชอบฉันใช่ไหมล่ะ" ริมฝีปากหยักได้รูปแค่นยิ้มแล้วสำทับต่อ "มีแต่ควายแล้วมั้ง ที่มองไม่ออก"
ภิรดาตกใจจนตั้งตัวไม่ถูก แต่ความรู้สึกหลังจากตกใจคือความเจ็บแปลบที่หัวใจ และลามไปถึงอาการชาบนใบหน้า เพราะทั้งสายตาและถ้อยคำของชายหนุ่มนั้นไม่ต่างอะไรจากการราดน้ำเย็นจัดใส่กัน
"ฉันไม่ชอบเด็กที่ไม่รู้จักโต แล้วเธอก็ถนัดเป็นลูกแหง่ที่เอาแต่พึ่งพาคนอื่นซะด้วยสิ" เขาไม่เคยมองภิรดาเป็นอย่างอื่นนอกจากน้องสาวของเพื่อน "อีกอย่างฉันไม่อยากมีปัญหากับไอ้ใหญ่ ทางที่ดีเธอควรเอาเวลาไปตั้งใจเรียนหนังสือมากกว่าเอาแต่หมกมุ่นเรื่องพวกนี้"
จิรัชทำเหมือนว่าการที่เธอแอบชอบเขาเป็นเรื่องผิดมหันต์ นอกจากตัดรอนอย่างไม่ไยดีแล้วยังเหมือนจงเกลียดจงชังกันอย่างไรอย่างนั้น
"แล้วการที่เล็กชอบพี่ มันผิดมากเลยเหรอ" เสียงที่เอ่ยออกไปนั้นแผ่วเบา ในขณะที่หัวใจหดลีบปวดแปลบกับสิ่งที่ได้ยิน
"มันไม่ผิดหรอก" คนโตกว่าถอนหายใจเฮือกใหญ่ราวกับเบื่อหน่าย ก่อนที่เขาจะปรายตามองกัน "แต่ฉันไม่ได้ชอบเธอไง ไม่เคยอยู่ในสายตาด้วยซ้ำ"
รู้ว่าเรื่องแบบนี้มันบังคับใจกันไม่ได้ แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังอยากจะถาม...
"พี่ขุน..." ภิรดารวบรวมความกล้าเงยหน้าขึ้นมองชายหนุ่ม "ลองให้โอกาสเล็กก่อนได้ไหม"
"ไม่มีโอกาสตั้งแต่แรกแล้ว" และก็เป็นอีกครั้งที่จิรัชปัดตกโดยทันที นัยน์ตาคมกริบจ้องลึกเข้าไปในดวงตากลมโตอันสั่นไหว "เพราะฉันชอบเพื่อนเธอไง"

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

"ตอนนี้...เล็กรู้สึกยังไงกับพี่" จิรัชยิงคำถามแบบไม่อ้อมค้อม เขาอาจไม่ใช่คนที่พูดอะไรสวยหรู แต่เขาเป็นพวกซื่อสัตย์กับความรู้สึกของตัวเอง "ตอบตามความรู้สึกของเล็กได้เลย หรือจะเก็บไปคิดก่อนก็ได้"
"เล็ก...ไม่ได้รู้สึกอะไร" เธอควรจะสบตาเขาตรงๆ เพื่อยืนกรานคำพูดของตัวเอง แต่ใจมันกลับไม่กล้ามองได้แต่หลุบมองไปทางอื่น
"แน่ใจ?" จิรัชถามย้ำ
"แน่ใจสิคะ" คราวนี้หญิงสาวสูดลมหายใจเข้าปอดลึก ดวงตาของเธอประสานเข้ากับดวงตาคู่คม ริมฝีปากบางคลี่ยิ้มก่อนจะเอ่ย
"เล็กไม่กล้ากลับไปชอบคนที่เคยปฏิเสธตัวเองหรอกค่ะ พี่ขุน..."


- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

*ไฟล์นี้เป็นไฟล์ที่ผู้แต่งพิสูจน์อักษรเอง
จะอัปเดตไฟล์ใหม่อีกครั้งหลังจากที่ทางพิสูจน์อักษรส่งไฟล์มาให้ค่ะ*

เรื่องนี้เป็นนิยายรัก ไม่หวือหวา เป็นความสัมพันธ์แบบเนิบๆ ไม่เร่งรีบ
ไม่ได้ดราม่า ไม่มีจุดพีคอะไรมากนัก เป็นแนวอ่านได้เรื่อยๆ ค่ะ
ลองโหลดตัวอย่างมาอ่านก่อนตัดสินใจซื้อนะคะ


*** ซื้อผ่านหน้าเว็บจะถูกกว่านะคะ ***