ของฟรีจากรุ่นน้อง

ของแถมจากรุ่นพี่ สู่ของฟรีจากรุ่นน้อง...

เมื่อโลกหมุนวนพาให้เธอกลับมาเจอเขาอีกครั้ง

คนหนึ่งต้องการหลีกหนีไปให้ไกล แต่อีกคนกลับต้องการเข้าใกล้ให้ได้มากที่สุด...

--------------------

นิยายเรื่องนี้กลับมาตามคำเรียกร้องค่ะ เป็นภาคต่อของเรื่อง 'ของแถมจากรุ่นพี่' ที่เปิดให้อ่านฟรี (แนะนำอ่านภาคแรกก่อนนะคะ แต่ถ้าใครอ่านแล้วก็มาฟินกันในภาคนี้ต่อได้เลยค่ะ)

เรื่องนี้เป็นหนึ่งในซีรีส์ ลูกหมอไงจะใครล่ะ ประกอบไปด้วย
1. เรื่อง ของแถมจากรุ่นพี่ และ ของฟรีจากรุ่นน้อง เขียนโดย รันนารา (เรื่องนี้)
2. เรื่อง หมอร้ายฝากรัก เขียนโดย ขจีศรีสมร
3. เรื่อง เด็กเลี้ยงของอาหมอ เขียนโดย PM.1568
4. เรื่อง ลูกสาวที่คุณหมอไม่เคยรู้ เขียนโดย Nidchynoi

--------------------

หญิงสาวก้มหน้างุดอย่างลนลาน ไม่กล้าสบตา ไม่กล้ากระดิกตัว แม้แต่จะหายใจก็ยังไม่กล้า สิ่งเดียวที่เธออยากทำคือหายตัวไปจากห้องนี้ พาตัวเองวาร์ปออกจากเหตุการณ์ตรงหน้าให้พ้นๆ ไปเสีย

แต่นี่มันชีวิตจริง ไม่ใช่หนังแนวไซไฟแฟนตาซี ไม่มีผ้าคลุมล่องหนเหมือนแฮรี พอตเตอร์ หรือมีถุงมือวิเศษเหมือนทานอส ที่ดีดนิ้วเพียงครั้งเดียวแล้วทุกอย่างจะหายวับไปกับตา

"สวัสดีครับ ผมหมอโอบนะครับ จะมาดูแลเคสของคุณ...เอ่อ..." เขาพูดขึ้นพลางก้มลงมองแฟ้มคนไข้ในมือ ก่อนจะเอ่ยชื่อตามที่เห็นด้วยน้ำเสียงสุภาพ "...คุณบัว ต่อจากหมอสินีครับ"

น้ำเสียงของเขานิ่ง เรียบ เป็นมิตร และเต็มไปด้วยความเป็นมืออาชีพ แต่สำหรับเธอแล้ว มันกลับเหมือนเสียงสะท้อนจากอดีตที่เคยหวานหอมและเจ็บแปลบในเวลาเดียวกัน

ทุกถ้อยคำราวกับย้อนเวลาไปยังค่ำคืนที่เขาเคยกอดเธอไว้ในความเงียบ ทุกจังหวะการพูดของเขาคือคำเตือนว่าเธอเคยคลั่งไคล้เขามากแค่ไหน และเคยเสียใจเพียงใดเมื่อพยายามตัดเขาออกไปจากชีวิต

"เมื่อครู่รถกระบะแต่งซิ่งเมาแล้วขับเสยท้ายรถของแกน่ะครับ คนขับอาการหนักจนหมอสินีต้องอยู่ช่วยปั๊มหายใจ แล้วอาจจะต้องรอให้ปากคำกับตำรวจ แล้วก็ดูเรื่องประกันต่อ ผมไม่อยากให้คุณบัวเสียเวลา เลยคิดว่าเคสรีวิวเคสนี้ ผมขอดูแลแทนดีกว่า"

...ดูแลแทน?

ความคิดมากมายเริ่มผุดผาดวนเวียนในหัว ถ้าเขาหมายถึงดูแลแทนไปจนจบคอร์ส เธอไม่รู้ว่าเธอควรทำตัวอย่างไร ควรมองเขาด้วยสีหน้าแบบไหน หรือควรพูดอะไรออกไปดี

โอบเอื้อก้มหน้าลงมองแฟ้มในมืออีกครั้ง อ่านรายละเอียดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองเธอด้วยแววตาเพ่งพินิจ จากนั้นใบหน้าหล่อเหลาคมเข้มก็ขยับเข้าใกล้เธอเล็กน้อย เอื้อมมือมาแตะปลายคางของเธอให้เชยขึ้น แล้วค่อยๆ จับให้หันซ้ายหันขวาวิเคราะห์ผิวและรูปหน้า นั่นทำให้เธอจำเป็นต้องสบตาเขาอย่างช่วยไม่ได้

ทว่าจนแล้วจนรอด จากแววตาที่สงบนิ่งและท่าทีเรียบเฉยภายใต้บทบาทของคุณหมอผู้ทำหน้าที่อย่างมืออาชีพ มันก็บอกชัดเจนเสียยิ่งกว่าคำพูดว่า ในสายตาเขา เธอก็เป็นเพียงคนไข้คนหนึ่งเท่านั้น

ไม่มีแววสะดุด

ไม่มีความลังเล

ไม่มีแม้แต่เศษเสี้ยวของความคุ้นเคย...ที่เธอคิดว่าเขาน่าจะจดจำได้

--------------------

* กดทดลองอ่านก่อนได้ค่ะ
** ผู้ที่ใช้ iOS แนะนำให้โหลดผ่านเว็บไซต์หรือผ่านระบบแอนดรอยด์ เพื่อให้ได้ราคาที่ถูกกว่าค่ะ
***สามารถส่งกำลังใจให้นักเขียนผ่านการรีวิวได้นะคะ และขอเชิญชวนคุณนักอ่านกดติดตามนามปากกา
หรือสำนักพิมพ์เอาไว้ เพื่อที่จะไม่พลาดอัปเดตนิยายเรื่องใหม่จากรันนารา