ทาสชายผู้นี้ข้าตีตราจอง

หลิวไป๋หลินเป็นเพียงลูกเมียรองที่บิดาทอดทิ้งให้ตายตกทั้งครอบครัว จุดจบอันน่าเศร้า ทำให้นางได้รู้ว่าชีวิตนี้ของตน เป็นเพียงตัวละครที่ถูกสร้างขึ้น

"ท่านแม่!" เสียงกรีดร้องอันแหบพร่าตะโกนขึ้นจนสุดเสียงเมื่อเห็นมารดาที่ยืนอยู่ด้านข้างมาโดยตลอดจู่ๆ ก็โดดลงไปต่อหน้าอย่างไม่ทันตั้งตัว ด้วยสัญชาตญาณหลิวไป๋หลินจึงโดดตามลงไปทันทีหมายจะได้กอดลามารดาอีกสักครั้งก่อนลมหายใจสุดท้ายดับสูญ ร่างเด็กสาววัยสิบแปดปีในชุดผ้าป่านเนื้อหยาบที่ถูกย้อมไว้ด้วยเลือดแดงฉานกำลังลอยลิ่วลงสู่เบื้องล่างสุดความยาวของเชือกที่ใช้แขวนคอ นางหลับตาอย่างยอมจำนนต่อชะตาชีวิตแล้วในเวลานี้ เพราะเหมือนกับว่านางไม่รู้เรื่องราวอะไรเลย มารู้ตัวอีกทีก็กลับถึงเวลาตายของตนเข้าเสียแล้ว เหตุใดชาติภพหนึ่งของนางช่างแสนสั้นนัก นางได้แต่ตัดพ้ออยู่ในใจ ชีวิตนี้ไม่ต่างจากสร้างขึ้นมาให้ได้เกิดแล้วก็ตายจากไปเสียอย่างนั้นโดยที่ไม่มีเหตุผล