ย้อนเวลากลับมารักเธอให้ดีที่สุด

"พวกเรารู้จักกันมานานขนาดนี้ พี่เคยรักผมบ้างไหม มีสักครั้งไหมที่พี่เคยเผลอใจให้ผม"
"ฉันไม่เคยรักเธอ ไม่เคยสักครั้ง"

ในชาติก่อนเปรมถูกบังคับหมั้นกับเด็กผู้ชายขาไม่ดีคนหนึ่ง เขานึกรังเกียจครอบครัวที่แสนละโมบของอีกฝ่าย จึงเอาความโกรธมาลงที่คนคนนี้ คนที่เขาเคยทำดีด้วย คนที่เขาเคยยิ้มให้อย่างอ่อนโยน อีกฝ่ายคล้ายรับไม่ได้ วันทั้งวันคอยแต่เรียกร้องความสนใจจากเขา นั่นทำให้เขายิ่งนึกชังและต่อต้าน แม้กระทั่งหน้าอีกฝ่าย เขายังไม่อยากมอง

ทว่าหลังจากที่ดรัลจากโลกใบนี้ไป เขากลับเป็นฝ่ายทนไม่ได้เสียเอง ความรู้สึกผิดและความเสียใจกัดกินเขาทีละน้อย จนกระทั่งวันสุดท้ายของชีวิตก็ยังนึกถึงแต่เด็กคนนั้น คนที่เคยส่งยิ้มมาให้และเรียกเขาเสียงหวานว่า "พี่เปรม"

เขาที่คิดว่าตัวเองจะไม่รับรู้สิ่งใดอีกหลังสิ้นลมหายใจ กลับตื่นขึ้นมาอีกครั้งและเห็นคนคนนั้นในวัยเยาว์ อีกฝ่ายจ้องมองเขาราวกับเป็นโลกทั้งใบ "พี่เปรม พวกเราหมั้นกันแล้วนะครับ"