เล่ห์รักสิงหราช

" ตกลงแต่งงานกับฉัน... อยากเลิกเมื่อไรก็ย่อมได้ "

คุณหลวงนเรนทร์สิงหราชผู้นี้ เขาว่าเจ้าชู้สำมะเลเทเมา ที่ได้อวยยศตำแหน่งใหญ่โตก็เพราะมากด้วยเล่ห์เพทุบาย จนชาวบ้านเอาไปขยายความปากต่อปาก หูต่อหูว่าเลวทราม จึงไม่มีหญิงผู้ดีคนไหนกล้าเข้าใกล้ เพราะหากพลาดพลั้งเสียท่าไป ก็รังแต่จะอับอายไร้คนรับผิดชอบ

สำหรับนกยูงแล้วชายผู้นี้ไว้ใจไม่ได้
กระนั้นเมื่อตัดสินใจอุปโลกน์เรื่องราวรักใคร่กับเขาไป เนื่องด้วยทั้งเขาและหล่อนต่างได้ผลประโยชน์ทั้งสองฝ่ายก็ไม่มีสิ่งใดให้หวนอาวรณ์อีก

หากสิ่งที่หล่อนต้องการมีแต่นเรนทร์ที่ให้ได้ ต่อให้เขาจะเป็นสัตว์ร้าย นกยูงก็ไม่หวาดหวั่นหรอก

เพราะราชสีห์ก็แค่แมวตัวใหญ่เท่านั้นไม่ใช่หรือ...

_____________________________________

"เกิดหมั้นหมายกันแล้ว หล่อนมาวิงวอนไม่ยอมถอนหมั้น ฉันไม่ต้องเป็นฝ่ายกระอักกระอ่วนรึ"
นกยูงกลับสั่นหัว เงยหน้าตอบอย่างเดียงสาว่า
"ไม่ต้องกังวลเจ้าค่ะ แค่คิดตามที่คุณหลวงว่า อิฉันก็ละอายใจเกินกว่าจะทำแล้ว"
"แล้วหากฉันเป็นฝ่ายอ้อนวอนขอความรักจากหล่อนบ้างเล่า จะว่าอย่างไร"

นเรนทร์ย้อนถามบ้าง ทว่าดวงหน้าหวานกลับเอียงอายขึ้นมาเสียอย่างนั้น กิริยาเช่นนี้ไม่ใช่เพราะขัดเขินขุนนางหนุ่มแต่ประการใด แต่เป็นเพราะคนตัวใหญ่ชักจะส่งเสียงดังเกินไปต่างหาก
"ฉันก็คงต้องปฏิเสธอย่างหนักแน่น ไม่อยากเป็นหนึ่งในเมียโขลงสองโขลงของคุณหลวงหรอกเจ้าค่ะ"
ชายหนุ่มนิ่งอึ้ง ไม่เคยมีหญิงใดกล่าววาจาห้าวหาญอุกอาจเช่นนี้กับเขา ซ้ำยังเป็นความอุกอาจที่กระตุ้นเตือนธรรมชาติของนเรนทร์ ให้อยากเอาชนะหล่อนอยู่ร่ำไป
เสียงทุ้มกล่าวระคนหัวเราะ คล้ายท้าทาย

"ก็ลองดู ว่าหล่อนจะทำได้อย่างที่พูดหรือไม่"

_________________________________

พระเอกเรื่องนี้เป็นพระเอกธงแดงเข้มจัดนะคะ ตอนนี้ไรต์ได้ทำการใส่ Trigger Warning เข้าไปในเล่มเรียบร้อยแล้ว ขอให้ผู้อ่านพิจารณาก่อนอ่านนะคะ เนื่องด้วยเนื้อหาค่อนข้างเข้มข้น หากรู้สึกไม่สบายใจกับเนื้อหาลักษณะนี้ แนะนำให้พิจารณาข้ามหรืองดอ่านได้ตามวิจารณญาณค่ะ

ขอบพระคุณทุกท่านที่ให้การสนับสนุนค่ะ :)

แนะนำกดซื้อใน Android หรือใน Web จะได้ราคาถูกกว่า iOS นะคะ