รักต้องลับ

- จัดโปรฯ พิเศษ 69 บาท (หมดโปรฯ 129 บาท)
- สำหรับผู้ใช้ระบบ iOS กดซื้อผ่าน safari หรือ www.mebmarket.com จะได้ราคาที่ถูกกว่านะคะ

+++++++++++++++++++++++++++++++++++

รชาภัทร ชายหนุ่มผู้เพียบพร้อมที่เติบโตมาในความสัมพันธ์แบบพี่น้องกับ พราวตะวัน
แต่เมื่อถึงวันที่ต้องกลายเป็นสามีภรรยากัน
เขากลับปฏิเสธและตีตัวออกห่าง
พร้อมประกาศว่าการแต่งงานของพวกเขาจะต้องเป็น 'ความลับ'

+++++++++++++++++++++++++++++++++++

"จะไปไหน แล้วทำไมทำหน้าบึ้ง"
"ไม่ได้หน้าบึ้งค่ะ" หญิงสาวตอบเสียงเรียบ
"ก็เห็นอยู่ว่าเธอไม่ยิ้มให้ฉัน"
จะให้ยิ้มได้อย่างไร ในเมื่อ... เขาบอกว่าเรื่องที่เกิดขึ้นเป็นเพียงเพราะความเมา?
"ตะวันไม่รู้ว่าจะยิ้มอะไรนี่คะ"
รชาภัทรมองความเปลี่ยนแปลงของเธอด้วยความสงสัย ก่อนจะถอนหายใจออกมาเบาๆ เมื่อเห็นว่าพราวตะวันดูอ่อนแรงและไม่สดชื่นเหมือนเดิม
"แล้วจะไปไหนเนี่ย"
"ตะวันจะกลับกรุงเทพฯ ค่ะ"
"กลับกรุงเทพฯ? ตอนนี้เนี่ยนะ?"
"ใช่ค่ะ"
รชาภัทรหัวเราะในลำคออย่างไม่พอใจนัก
"แต่กำหนดการของเรา กลับวันพรุ่งนี้"
"นั่นมันกำหนดการของพี่คนเดียวค่ะ ไม่ใช่ของตะวัน"
น้ำเสียงของพราวตะวันไม่ได้มีความออดอ้อนเหมือนเช่นเคย และนั่นก็ยิ่งทำให้รชาภัทรไม่พอใจมากยิ่งขึ้น ราวกับเขาไม่ชินกับมัน
"เธอคิดจะมาก็มา คิดจะกลับก็กลับอย่างนั้นเหรอ"
"ค่ะ"
"เอาแต่ใจเกินไปแล้วนะ"
"ตะวันก็เป็นแบบนี้แหละค่ะ ขอตัวนะคะ"
"กลับพร้อมกันพรุ่งนี้"
เขาพูดเสียงเด็ดขาด พร้อมกับดึงมือของเธอเอาไว้ไม่ยอมปล่อย เมื่อเธอพยายามดิ้นรนจะออกไปจากเขา เขาก็รวบตัวเธอเข้ามากอดไว้แน่น
"กอดตะวันแบบนี้ ไม่กลัวตะวันปล้ำเอาเหรอคะ"
รชาภัทรหรี่ตาแคบมองเธอ ก่อนจะพูดเสียงต่ำ
"เมื่อคืนฉันเสร็จเธอไปแล้วนี่"
คำพูดของเขาทำให้แก้มนวลของเธอแดงระเรื่อขึ้นทันที หากเป็นเมื่อก่อนเธอคงรีบใช้จังหวะนี้พูดจาแทะโลมเขา แต่ตอนนี้ทุกอย่างมันเปลี่ยนไปแล้ว
"พี่ก็แค่เมาค่ะ ดังนั้นลืมไปซะเถอะค่ะ"
คำพูดที่ได้ยินทำให้รชาภัทรถึงกับช็อก เขากะพริบตาถี่ๆ และยกมือขึ้นขยี้หูตัวเองราวกับไม่อยากเชื่อว่าสิ่งที่ได้ยินมันจะเป็นความจริง
ผู้หญิงที่จ้องจะ 'งาบ' เขาตลอดเวลาอย่างพราวตะวัน ไม่มีทางที่จะไม่ประกาศสิทธิ์ของเธอหลังจากได้ครอบครองเขาแล้วอย่างแน่นอน
"เธอแน่ใจนะที่พูดน่ะ?"
"แน่ใจค่ะ ลืมมันไปซะ เพราะตะวันก็จำมันไม่ค่อยได้แล้ว"
เขาช็อกซ้ำอีกครั้ง ขณะมองใบหน้าหวานของเธอที่ตอนนี้มีแต่ความเด็ดเดี่ยวและไม่ยี่หระ
นี่มันเกิดอะไรขึ้น?
ทำไมพราวตะวันถึงทำเย็นชากับเขาแบบนี้?
"จะเอาแบบนั้นก็ได้ งั้นก็ลืมๆ มันไปเลย"
"ค่ะ"
ให้ตายเถอะ!