เดนดาว NEVER DIE

‘น้ำ’ โฮโมเซเปียนส์หนึ่งเดียวในรัศมีร้อยเมตรจากวิวอิมเพรสชั่นนิสม์ท้ายไร่เวิ้งว้าง ผู้พกเอาความเหงาขนาดเท่าจักรวาลไว้ในหัวใจขนาดเท่ากำปั้นเป็นยันต์กันเหงา ริมบึงบัวโมเนต์มีบ้านสองหลัง — สีเขียวมีไว้อาศัย สีชมพูมีไว้หลบซ่อน มันใหญ่พอจะซ่อนทุกสิ่งให้พ้นจากสายตา ยัดเข้าไปได้ทุกอย่างตั้งแต่ลังแป้งปาท่องโก๋เหลือใช้ นาฬิกาตาย รถเครื่องเกินจำนวนคนอาศัยเรื่อยไปถึงสองมือของศิลปินภาพเขียน ความฝันที่จะเติบโตนอกบ้านโป่ง ความลับที่ว่าน้ำชอบผู้ชาย และความรักไม่มีวันตาย — never die ที่แปลว่านิรันดร์

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ก็ความรักมันลึกลับพอกันกับความฝัน

น้ำไม่อยากยุ่งกับเรื่องพวกนี้ เพราะมันต้องเดิมพันด้วยความรู้สึก เสียเลือดเสียเนื้ออย่างคลั่งไคล้ แต่ไม่มีอะไรประกันได้เลย ว่าอาการบาดเจ็บระหว่างทางจะส่งผลให้ปลายทางนั้นสมหวัง ศิลปินผู้ยิ่งใหญ่ถ่ายทอด ‘ความบ้า’ ออกมาได้อย่างวิจิตรล้ำลึก ส่วนหนึ่งเพราะแตกสลายถึงขั้นวิกลจริต และกว่างานจะมีมูลค่า จนคนให้ค่า ตัวเองก็ลาลับโลกไปแล้วชั่วนิรันดร์

นั่นแหละความฝัน ร้าวรานพอกันกับความรัก