BAD LOVE รักร้ายนาย(บริหาร)เย็นชา

BAD LOVE รักร้ายนาย(บริหาร)เย็นชา

เขา...เป็นผู้ชายเพียงคนเดียวที่เธอคบ ส่วนเธอ...ก็เป็นผู้หญิงคนเดียวที่เขาควง แต่...เขากับเธอไม่ได้เป็นแฟนกัน

สาม หรือ สิปปกร ศิวะเรืองอนันต์
"เขา" นักศึกษาชั้นปีที่ 4 ราชาแห่งคณะบริหาร 1 ใน 4 ของกลุ่ม King of Dark ผู้ชายหล่อร้าย เจ้าของฉายาคุณชายเย็นชา

แพร วรรณิสา วัชระวัฒนา
"เธอ" นักศึกษาชั้นปีที่ 4 สาวสวยแสนเซ็กซี่ดีกรีดาวคณะนิเทศศาสาตร์ ที่ผู้ชายครึ่งมหาวิทยาลัยต่างหมายปอง แต่ผู้ชายเพียงคนเดียวที่เธอสนใจ...คือเขา


คำโปรย

"ทำบ้าอะไร ปล่อยนะ"วรรณิสาถึงกับตาโตขึ้นมาทันทีก่อนจะพยายามดันตัวเองออกจากวงแขนแกร่ง แต่ยิ่งเธอขัดขืนอีกฝ่ายก็ยิ่งกอดกระชับเธอแน่นขึ้น จนเธอแทบจะขยับตัวไม่ได้
เธอยอมรับว่านี่เป็นครั้งแรกจริงๆที่เธอเห็นสิปปกรแสดงอารมณ์โกรธออกมามากมายขนาดนี้ ซึ่งเธอก็ยอมรับว่าตัวเองก็รู้สึกกลัวเขาอยู่ไม่น้อย
"ปล่อยสิ"วรรณิสาถึงกับลิ่วหน้าขึ้นมาทันทีเมื่อรับรู้ถึงแรงบีบที่แน่นขึ้น
"ฮึ ปล่อยอย่างนั่นเหรอ ได้ ฉันปล่อยแน่แต่ไม่ใช่ตรงนี้ มานี่"
"ปล่อยเดี๋ยวนี้นะสาม แพรบอกให้ปล่อยไง สาม! แพรไม่ไปนะ ปล่อยสิ!"
"หุบปาก!"สิปปกรเอ่ยขึ้นเสียงดังอย่างน่ากลัวก่อนจะดึงกระชากร่างบางออกจากผับอย่างไม่กลัวว่าอีกฝ่ายจะรู้สึกเจ็บสักนิด

..........................................................................................................

"สามจะทำอะไร"วรรณิสาถึงกับตาโตขึ้นมาทันทีเมื่อร่างสูงขึ้นมาคร่อมร่างของเธอที่นอนอยู่บนเตียงไว้ทั้งตัว พร้อมกับมือหนาที่ถอดเสื้อยืดแบรนด์หรูออกจากตัวแล้วโยนลงพื้นอย่างไม่ใส่ใจทำให้เธอรับรู้ถึงความไม่ปลอดภัยของตัวเอง
"เธออยากให้ฉันปล่อยไม่ใช่เหรอ"สิปปกรเอ่ยขึ้นเสียงเรียบจ้องมองใบหน้าหวานอย่างเจ้าเล่ห์สายตาคมดุกวาดมองร่างบางอย่างน่ากลัว ก่อนจะแปรเปลี่ยนเป็นความหงุดหงิดขึ้นมาทันทีเมื่อเห็นชุดที่ร่นขึ้นมากองบนต้นขาเรียวของร่างบาง
บ้าเอ้ย! ชุดบ้าอะไรขยับทีแทบจะเห็นทุกอย่าง เธอกล้าดียังไงที่ใส่ชุดแบบนี้ออกไป ให้ตายสิ! เขาอยากจะเผามันทิ้งจริงๆ
เชื่อเถอะว่าต่อไปถ้าเธอกล้าใส่ชุดแบบนี้ออกจากห้องอีกเขาคงได้ขนเสื้อผ้าของเธอออกมาเผาทิ้งยกตู้จริงๆ
"บ้า! แพรไม่ได้หมายความอย่างนั่นซักหน่อย"วรรณิสาถึงกับแว๊ดขึ้นเสียงดังใบหน้าแดงซ่านขึ้นมาทันทีเมื่อรู้ว่าอีกฝ่ายหมายถึงอะไร และเธอก็รู้ด้วยว่าเขาจงใจที่จะแปลความหมายของคำพูดเธอผิด
ถ้าใครไม่รู้ก็คงไม่เชื่อว่าราชาแห่งคณะบริหารเจ้าของฉายาคุณชายเย็นชา จะทำตัวอึนได้น่าหมั่นไส้ขนาดนี้ แต่เชื่อเถอะว่าเขาเป็นแบบนั้นจริงๆ ยิ่งยั่วโมโหคนอื่นทั้งที่ยังทำหน้านิ่งเฉยยิ่งเป็นเรื่องที่เขาถนัดที่สุด
"ฮึ"สิปปกรเพียงแต่ยักไหล่โดยไม่พูดอะไร ดวงตาคมดุหรี่มองใบหน้าหวานอย่างน่ากลัวพร้อมกับร่างหนาที่ขยับเข้าหาร่างบางมากขึ้น
"ไม่นะสาม! แพรบอกให้ปล่อยไง"วรรณิสาถึงกับเอ่ยขึ้นเสียงรัวมือบางพยายามดันอกแกร่งเอาไว้อย่างเต็มที่
"สายไปแล้วแพร กล้าดียังไงที่คิดจะสวมเขาให้ฉัน ฉันไม่ฆ่าชู้เธอทิ้งก็ดีเท่าไหร่แล้ว"สิปปกรพยายามควบคุมอารมณ์ตัวเองอย่างเต็มที่
"พูดให้มันดีๆนะ ใครกันแน่ที่มีชู้"วรรณิสาถึงกับตาโตขึ้นมาทันที ก่อนจะเอ่ยขึ้นเสียงดังอย่างอดโมโหไม่ได้ คำพูดนั้นมันน่าจะเป็นเธอที่เป็นฝ่ายพูดมากกว่า อยู่ดีๆมาหาว่าเธอมีชู้ คนบ้า
"หึ แล้วไอ้ชุดที่มันดีกว่าเศษผ้าพวกนี้ไม่มีแล้วหรือไง"เสียงเข้มเอ่ยขึ้นอย่างหงุดหงิด
"แพรจะใส่อะไรก็ไม่เกี่ยวกับสามซะหน่อย อย่าลืมสิว่าเราไม่ได้เป็นแฟนกัน"วรรณิสาถึงกับเม้มปากแน่นก่อนจะเอ่ยขึ้นเสียงดังอย่างอดที่จะโมโหไม่ได้

........................................................................................................

“ว้ายย! สามทำอะไรนะ”
วรรณิสาถึงกับร้องขึ้นอย่างตกใจทันทีที่ประตูห้องปิดลงแล้วเธอก็ถูกมือหนาคว้าเอวบางให้ล้มลงไปนอนบนอกแกร่งของเขาทันที
“สามปล่อยเลยนะ”วรรณิสาหน้ามุ่ยขึ้นมาทันทีเมื่อร่างสูงไม่ยอมปล่อยแขนแกร่งออกจากเอวบางของเธอ
“ขอพักสายตาหน่อย”สิปปกรเอ่ยขึ้นเสียงเรียบพร้อมกระชับเอวบางไว้แน่น ก่อนจะขยับให้ร่างบางลงนอนเคียงข้างเขา
“ถ้าเหนื่อยก็เข้าไปนอนในห้องดีๆสิ”วรรณิสาที่พยายามขัดขืนถึงกับนิ่งไปทันทีก่อนจะเอ่ยขึ้นเสียงแผ่วอย่างอดห่วงไม่ได้
มันก็น่าที่จะเหนื่อยอยู่หรอกในเมื่อเขานั่งทำงานอยู่แบบนั้นแทบทั้งวัน ขนาดเธอไปนั่งรอเขาไม่ถึงสองชั่วโมงยังอดที่จะรู้สึกเหนื่อยไม่ได้
“แพรว่าสามเข้าไปนอนในห้องเถอะ”วรรณิสาเอ่ยเตือนร่างสูงอีกรอบ ถึงแม้ว่าโซฟาตัวนี้จะถือว่าเป็นโซฟาตัวใหญ่ แต่มันก็คงไม่สบายแน่ๆถ้าต้องนอนด้วยกันสองคนแบบนี้
“นอนนี่แหละ สามทุ่มครึ่งปลุกด้วย”สิปปกรเอ่ยขึ้นเสียงเรียบก่อนจะกดศีรษะได้รูปของร่างบางให้ซบลงกับอกแกร่งของเขา
“จะไปไหน”วรรณิสามถึงกับเอ่ยขึ้นอย่างอดสงสัยไม่ได้ ในเมื่อตอนนี้ก็สองทุ่มเข้าไปแล้วเขายังจะออกไปข้างนอกอีกเหรอ
จริงด้วยสิ! ก่อนที่จะแยกจากเพื่อนของเขาที่คณะบริหารเธอได้ยินพวกเขานัดฉลองกันนี่
อย่าบอกนะว่าพวกเขาจะไปฉลองกันที่ผับ เพราะมันก็คงจะไม่มีสถานที่ไหนอีกแล้วนอกจากผับที่จะปิดให้ฉลองกันในเวลาแบบนี้
และที่สำคัญเธอก็ไม่คิดว่าไลฟ์สไตล์อย่างพวกเขาจะนัดฉลองกันตามภัตตาคารดังหรือห้องอาหารสุดหรูที่อยู่ตามโรงแรมห้าดาวเป็นแน่
“ฉันมีนัดกับพวกเด่นที่ผับ”
วรรณิสาถึงกับหน้างอขึ้นมาทันทีเมื่อได้ยินคำตอบของอีกฝ่ายที่เธอเองก็พอจะรู้อยู่แล้ว
“เหนื่อยขนาดนี้ยังจะนัดกันไปเที่ยวอีก”วรรณิสาถึงกับเอ่ยขึ้นเสียงเง้างอดอย่างอดไม่ได้
“ถ้าเป็นห่วงก็ไปกับฉันสิ”สิปปกรเอ่ยขึ้นเสียงเรียบพร้อมกับกระชับมือหนาที่โอบเอวบางแน่นขึ้น

………………………………………………………………………….