เร้นรัก (เล่ม2)

ในความคิดของมู่หานเซี่ย ผู้ชายอย่างหลินม่อเฉินเปรียบดังเหล้าพิษที่ร้ายกาจ

ทว่ามีแต่เขา เขาคนเดียวเท่านั้นที่กอดเธออย่างทะนุถนอมและแนบแน่น

เขาคนเดียวเท่านั้นที่จดจำคำมั่นสัญญาระหว่างกันได้

เขาบอกกับเธอว่า “คุณบอกว่าไม่รักผม คิดหรือว่าผมจะเชื่อ”

เขาบอกกับเธอว่า “จะรักก็ดี จะเกลียดก็ช่าง แต่เราจะไม่แยกจากกัน”

ทุกช่วงเวลาในชีวิตของมู่หานเซี่ย จะมีหลินม่อเฉินคอยประคับประคอง

เขาเฝ้าเลี้ยงดู ฟูมฟัก ผลักดันเธอจากลูกเป็ดตัวน้อย ๆ จนกลายเป็นนางหงส์

เขาเป็นทุกสิ่งทุกอย่างของเธอ และพร้อมจะวางทุกอย่างในมือลง เพื่อรอเธอกลับมา

เป็นเช่นนี้แล้ว... ต่อให้รู้ว่าเขาเปรียบดังเหล้าพิษ

เธอยังกล้าจะกล้าปฏิเสธอีกหรือ?