อัศวราช

“ไปอาบน้ำ...”
“.......”
คนตัวเล็กยังคงนั่งเงียบ...
ชายหนุ่มถอนหายใจเข้าปอดลึก ๆ ก่อนที่จะเข้าไปจับข้อมือเล็ก เธอคงไม่ชอบให้เขาตวาดหรือเสียงดังใส่ เขารวบมือเธอเดินเข้ามาหาผ้าขนหนู ก่อนที่จะหยิบมันมาซับที่ผมอย่างเบามือ
“ฉันขอโทษ ฉันกำลังเครียดเรื่องงาน แล้วก็รู้สึกไม่สบายตัวนิดหน่อย”
“งั้นเช็ดผมพี่ตะวันดีกว่า เดี๋ยวไม่สบาย” เธอใช้สองมือเอาผ้าเช็ดผมคนที่ตัวสูงกว่าจนแทบจะเป็นเขย่ง สองเต้าอวบที่อยู่ใกล้ตาก็กลับมาชัดเจนอีกครั้งจนอัศวราชเริ่มรู้สึกน้ำลายเหนียว และกลืนก้อนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก
“ใยไหม.. รู้ตัวไหมว่าตัวเองโตเป็นสาวมากแล้ว”
“...ก็อายุสิบเก้าแล้วนี่ค่ะ..”
เธอยังลอยหน้าลอยตาตอบทั้งที่ใบหน้าอยู่ในระยะใกล้ ลมหายใจอุ่นๆกระทบซอกคอของชายหนุ่มกระตุ้นความร้อนในตัว