รอยรักจอมเผด็จการ

“คุณคิดจะหนีทั้งๆที่งานยังไม่เสร็จ แบบนี้มันต้องลงโทษ” พูดจบร่างสูงที่ยืนอยู่ปลายเตียงก็กระชากข้อเท้าของร่างบางที่ยังอยู่ในอาการเจ็บจุกเข้ามาใกล้ก่อนจะทาบทับกักขังหญิงสาวไว้ใต้เรือนกายเปลือยเปล่าของตน พิณมายาดิ้นรนพร้อมกับพยายามออกแรงดันร่างแกร่งให้พ้นตัว

“ได้โปรดเถอะคุณไทนี่กรุณาอย่าทำแบบนี้เลย” พิณมายาเลือกที่จะใช้ไม้นวมแทนการพยศใส่อีกฝ่ายเพราะรู้ดีว่ายิ่งที่ขัดขืนเท่ากับเพิ่มแรงส่งให้อารมณ์ของชายหนุ่มพลุ่งพล่านมากขึ้นไปอีก มาเฟียหนุ่มจ้องลึกไปในดวงตาคู่สวยเหมือนจะรับฟังในคำอ้อนวอนร้องขอของหญิงสาวก่อนจะแสยะยิ้มร้ายกาจแล้วก้มลงซุกไซ้ซอกคอขาวนวลสลับกับขบเม้มผิวเนื้อขาวเนียนเพื่อสร้างรอยตราประทับไว้ว่าหญิงสาวคนนี้คือสมบัติที่เขาจะเก็บไว้เชยชม

“อ๊ะ…ไม่” พิณมายาครางประท้วงในขณะที่มือแกร่งกอบกุมทรวงอวบใหญ่ภายใต้เสื้อผ้าที่เธอสวมใส่ “ไม่ปฏิเสธใช่ไหมทูนหัว” ชายหนุ่มถามเสียงพร่าพร้อมกับขยำเคล้นคลึงความอวบใหญ่ของปทุมมาลย์คู่สวยเพื่อปลุกเร้าอารมณ์สาวให้พลิ้วไหวไปกับเขา ร่างบางสั่นสะท้านแอ่นกายเข้าหาสัมผัสจากมือร้อนด้วยความเผลอไผลลืมตัว โดยมิได้รู้เลยว่านั่นคือการเชิญชวนอันแสนหวานให้ชายหนุ่มรุกล้ำเข้ามาในกายเธอ

“หึๆๆ รู้สึกว่าร่างกายเธอจะเสน่หาไอร้อนจากกายฉันนะคนสวย อยากรู้สึกมากกว่านี้หรือเปล่าล่ะคนดีฉันจะได้เพิ่มความเร่าร้อนให้เธอคลั่งมากขึ้นไปอีก” มือใหญ่เพิ่มแรงขย้ำขยี้อกอวบพร้อมกับบดเบียดกายแกร่งเปล่าเปลือยเสียดสีไปกับเรือนกายบอบบางอย่างจงใจ พิณมายาเร่าร้อนดั่งไฟลนบิดส่ายเรือนกายพร้อมกับกระหวัดเรียวแขนโอบรัดรอบกายแกร่งของชายหนุ่ม

“ได้โปรด คะ คุณ…” ไทนี่กระตุกยิ้มมุมปากก่อนจะเพิ่มความเร่าร้อนให้กับหญิงสาวด้วยการไล้ฝ่ามือไปตามสะโพกผายก่อนจะจัดการปลดกระดุมกางเกงยีนส์ที่หญิงสาวสวมใส่แล้วรั้งให้ลงไปกองอยู่ที่ปลายเท้า ทันทีที่อาภรณ์ชิ้นล่างหลุดพ้นจากร่างไปสติและเรี่ยวแรงของพิณมายาก็กลับมาอีกครั้ง หญิงสาวดิ้นส่ายสะบัดกายเมื่อรู้ว่าตัวเองกำลังจะตกลงบ่วงเหวแห่งเปลวเพลิงพิศวาสของชายหนุ่ม