พิศวาสเกินห้ามใจ

มือบางที่ผลักไสเปลี่ยนมาสวมกอดรอบไหล่หนาเขาแล้ว
จากที่พยายามจะบีบขาเรียวเข้าหากันปิดกั้นการรุกรานก็ขยับเปิดทางให้เขาตามสัญชาตญาณ
“หายเจ็บแล้วใช่ไหมคนดี”
เขากระซิบเสียงหอบ เคลื่อนไหวสะโพกเนิบๆ ไม่หยุดหย่อน
ดาหลาไม่ตอบ...
หล่อนอายเกินกว่าจะตอบ
ก็จะบอกเขาได้ยังไงว่าหล่อนกำลังรู้สึกร้อนผ่าวไปทั้งตัว ความเจ็บปวดราวกายจะแตกเป็นเสี่ยงอันตรธานหายไปหมดแล้วแม้จะยังรู้สึกคับตื้อภายในเพราะถูกเหยียดขยายด้วยท่อนเนื้อแข็งร้อนเหยียดยาวใหญ่โต
หล่อนจะบอกเขาได้อย่างไร ว่าสิ่งที่หล่อนตระหนักรู้ในตอนนี้ไม่ต่างจากเวลาหล่อนปวดท้องฉี่แล้วจำเป็นต้องอั้นฉี่จนเสียววูบวาบในช่องท้องไปหมด