เพียงหนึ่งเสน่หา

“อย่าหนีความจริงสิครับ ที่รัก ความจริงแล้วเราสองคนเป็นมากกว่านั้น” นาคินเดินเข้ามาโอบร่างหญิงสาวแล้วเอ่ย
“คุณอย่ามาพูดจามั่วๆ แล้วก็ไม่ต้องทำเป็นเนียน” ชมจันทร์เอ็ดพร้อมกับดึงแขนที่กอดออก
“เราสองคนเป็นแค่คู่หมั้นหลอกๆ เท่านั้น” น้ำเสียงเครียดขึงของเธอทำให้เขายอมจำนน
“ก็ได้ครับ ตามที่ชมสบายใจก็แล้วกัน” คลี่ยิ้มละมุนก่อนที่จะขอตัวเดินออกไปเพื่อให้เธอได้พักผ่อน
นี่เราเป็นคนเกรงใจเมียหรือนี่...เดินออกไปพ้นประตูแล้วอดคิดไม่ได้