ขวัญศิระ (สายใยรักพรางใจ)/ฉบับปรับปรุง

ขวัญศิระ (สายใยรักพรางใจ) / ฉบับปรังปรุง
#รีไรท์ปรับสำนวน ภาพรวมเนื้อหาคงเดิม
------------------------------
เธอรักเขาอย่างพี่ชาย หากเขากลับคิดต่างกัน
มีความผูกพันและอุปสรรค และเพราะต้องการปกป้อง
เขาจึงต้อง‘มัดมือรัก’
-----------คำโปรย-----------
“ยอดไม่ชอบถูกบังคับ”
“แล้วถ้าไม่บังคับล่ะ” ศิระจ้องลึกลงไปในดวงตาใสซื่อ
ยอดขวัญขัดเขินจนเอาแต่เม้มปากเน้น เป็นผลให้ชายหนุ่มยิ้มอย่างเอ็นดู ก่อนที่ภาพของใครคนหนึ่งจะแทรกเข้าในความทรงจำ ซึ่งทำให้เกิดคำถาม
“แล้วอย่างเอกพลล่ะ...เคยจูบกับเอกพลไหม”
“ไม่เคยค่ะ”
“โกหก !” ศิระก็สวนออกมาทันทีเช่นกัน “บนรถวันนั้นไง”
“พี่ใหญ่เห็นหรือคะ” นั่นเป็นเพียงอุบัติเหตุที่เอกพลสร้างขึ้นต่างหาก เธอไม่ได้เห็นดีด้วยสักนิด
“เห็นสิ เต็มสองตา แล้วยอดยังจะมาโกหก”
“เปล่านะคะ วันนั้นมันเป็นอุบัติเหตุ วันนั้นยอดแค่จะหอมแก้มเขา แต่พี่เอกหันมา”
“แล้ววันนั้นล่ะ วันที่เราสัมผัสกัน ยอดรู้สึกยังไง”
“โกรธค่ะ ยอดไว้ใจ ไม่คิดว่าพี่ใหญ่จะทำ...‘อย่างนั้น’ ”
หญิงสาวเว้นเสียงเพื่อเอ่ยถึงสิ่งที่เขาทำวันนั้นโดยเลี่ยงไปใช้คำอื่นแทนคำว่า ‘จูบ’
“แล้วถ้าพี่ไม่ได้บังคับล่ะ ยอดจะรู้สึกยังไง อยากรู้ไหม”
“เอ่อ...”
“พี่อยากรู้...” ศิระไม่ได้รอให้หญิงสาวตอบรับ จับต้นแขนทั้งสองข้างของเธอให้นิ่งเอาไว้
------------------------------
#ขวัญศิระ (สายใยรักพรางใจ) (ฉบับปรับปรุง)
#พรรษ