หนุ่มซ่าส์ หนุ่มเซอร์ กับเธอยัยตัวแสบ

สวัสดีค่าแฟนๆ ทุกท่านที่ติดตามกันมา ผลงานเล่มนี้เขียนเมื่อครั้งยังเป็นละอ่อนน้อย ซึ่งยุคนั้นจะมีความสดใหม่ใสปิ๊ง และมีความเป็นไอคอนสูงมาก (ยุคที่เขียนไปต้องนึกไปว่าใช้สัญลักษณ์อะไรในประโยคดีหนอ)
และทุกครั้งเมื่อหวนกลับไปนึกถึงเรื่องราววันวาน เราก็ยังยิ้มอย่างมีความสุขใจเสมอ
เอาละไม่พูดมากแล้วกัน ยังไงก็ขอฝากวีรกรรมสุดแสบ ของกลุ่มหนุ่มสาวชาววิศวะไว้ในอ้อมใจด้วยนะคะ

+++++

เสียงกรี๊ดจากเพื่อนๆ ปีหนึ่งที่นั่งดูอยู่ดังลั่น สองมือเขาโอบฉันไว้เพื่อประคองไม่ให้ล้ม แต่ปากของฉันนี่สิ...เกิดมายังไม่เคยให้ริมฝีปากของชายใดเข้ามากรายใกล้ แล้วตาบ้านี่เป็นใคร
-_-^^^
“ออกไปให้พ้นนะ”
สองมือของฉันยื่นออกไปผลักอกของเขากระเด็น ท่ามกลางความตะลึงของสาวๆ และความอับอายอัปยศอดสูของฉัน เขายืนนิ่งเอามือป้ายปากที่เลอะครีมโคลอน หรือน้ำลายของฉันก็ไม่อาจจะรู้ได้
“เธอต้องมาเป็นแฟนเรา”
มือขวาของเขายกขึ้นมาชี้หน้าฉัน เอาล่ะหว่า...อะไรของมัน ไอ้บ้ามีน ยิ่งทำตาขวางๆ อยู่ด้วย หรือว่ามันจะเอาจริง
“นี่เป็นจูบแรกของเราเธอต้องรับผิดชอบ”

-_-“
“พูดบ้าอะไรของนายยะ”
“ฟังนะครับ” คราวนี้นายนั่นตะโกนให้ทุกคนได้ฟัง “ต่อแต่นี้ไป ยัยเฉิ่มนี่จะต้องรับผิดชอบเป็นแฟนของผม”