ท่านหญิงที่รัก

เมื่อภพนำพาเธอมาอยู่ในร่างของท่านหญิงที่มีสัมพันธ์อันร้อนเร่ากับเสด็จพระองค์หญิง แต่กลับหลงรักความอ่อนหวานละมุนของหญิงสาวแสนธรรมดา (3P)
/*********/

เสด็จพระองค์หญิงดาหลาเอ่ยอย่างเคืองขุ่น ก่อนจะพลักร่างเล็กให้ล้มลงบนเตียงนอนขนาดยักษ์แล้วจึงขึ้นไปคร่อมทับร่างเล็กเอาไว้ ท่านหญิงอ้อนดิ้นพล่านด้วยความตกใจแต่ไร้ผล เสด็จท่านโกรธจนเลือดขึ้นหน้าไม่ยอมปล่อยคนภายใต้อาณัติให้เป็นอิสระ
"เสด็จอาทรงคิดจะทำอะระ...อื้อ"
ริมฝีปากเล็กถูกครอบครองโดยเรียวปากของเสด็จพระองค์หญิงที่บดขยี้รุนแรงด้วยโทสะ ท่านหญิงอ้อนร้องท้วงเมื่อเธอถูกกระทำอย่างจาบจ้วงอย่างไม่ทันตั้งตัว
มือเรียวบีบแก้มของท่านหญิงอ้อนเพื่อให้เธอเปิดริมฝฝีทากออก ก่อนที่ลิ้นอุ่นจัดกระหวัดรัดไปทั่วโพลงปากเล็กอย่างดูดดื่มพร้อมกับมือไม้ที่เริ่มปะป่ายไปทั่วเอวและแผ่นหลัง สมองของท่านหญิงอ้อนเริ่มขาวโพลนอีกครั้งเมื่อได้รับจูบที่ดูดดื่ม ที่ร้อนเร่าจนแทบจะแผดเผาเธอให้มอดไหม้ ก่อนที่มือเรียวลดลงมาที่บั้นท้ายของเธอแล้วเคล้าคลึงจนวูบวาบไปหมด
“อาไม่ยอมให้เธอได้มีสัมพันธ์กับเสด็จพี่ ไม่มีวันยอม”
เสด็จพระองค์หญิงดาหลาเงยหน้าขึ้นเอ่ยเสียงพร่า
“ตะ แต่หญิงจะโดนรังเกียจ หญิงไม่มีเลือดสีน้ำเงินอย่างแท้จริง หญิงจะต้องมี ละ ลูก อื้ออ"
"อย่าพูดให้อาได้ยินอีกนะหญิงอ้อน อย่าแม้แต่สักนิด"