ปรารถนารักเมีย(เด็ก)บังเอิญ

ปรารถนารักเมีย(เด็ก)บังเอิญ
ชุดโคแก่กินหญ้าอ่อน

เหมราช อิริยะวรกานต์ หรือ นายหิน (อายุ 34 ปี)
หนุ่มหล่อแสนเย็นชา เจ้าของโรงแรมและธุรกิจเดินเรือที่ใหญ่ที่สุดในประเทศ

ราวดี สกุลวัฒนา หรือ หนูดี (อายุ 20 ปี)
สาวน้อยแสนน่ารักที่ถูกบิดาบังคับให้หมั้นทำให้เธอหนีออกจากบ้าน จนทำให้เธอกลายมาเป็นเมีย(เด็ก)บังเอิญของเขา


ตัวอย่าง
“ไม่เคยทำ แล้วรับงานนี้ทำไม”
“รับงาน บะ บ้าสิ! ใครเขารับงานกัน”ราวดีถึงกับใบหน้าแดงซ่านเมื่อรู้ว่าอีกฝ่ายหมายถึงอะไร
อย่าบอกนะว่าเขาคิดว่าเธอเป็นผู้หญิงอย่างว่า
ราวดีถึงกับร้อนหน้าขึ้นมาทันที ถึงว่าพอเปิดประตูเข้ามาเขาถึงได้จับเธอฟัดอย่างไม่สนใจอะไร
“ลูกน้องฉันบังคับเธอมา”เหมราชเอ่ยขึ้นเสียงเรียบหรี่ตามองใบหน้าหวานที่เริ่มแดงก่ำด้วยสายตานิ่งอย่างสงสัย
“ปะ เปล่า”
“เปล่า แล้วเธอมาอยู่ที่ห้องฉันได้ยังไง รู้ได้ยังไงว่าฉันจะเข้ามาที่ห้องวันนี้”
“เปล่านะ ยัยเภาพาหนูดีมาต่างหาก”ราวดีถึงกับส่ายหน้ารัวพร้อมปฏิเสธเสียงดังเมื่อรู้ว่าอีกฝ่ายกำลังเข้าใจในคำพูดของเธอผิด
คนบ้า! ผู้ชายอะไรหลงตัวเองที่สุด นี่เขาคิดว่าเธอมารอเขาที่ห้องอย่างนั้นเหรอ แต่เดี๋ยวนะเมื่อกี้เขาบอกว่าห้องนี้เป็นห้องของเขาอย่างนั้นเหรอ ถ้าอย่างนั้นเขาก็คืออาหินจริงๆสินะ
ราวดีไม่รู้ว่าควรจะร้องไห้หรือหัวเราะดีเมื่อรู้ว่าผู้ชายที่ปล้นเอาความสาวของเธอไปดันเป็นอาหนุ่มของเพื่อน
แบบนี้มันก็ไม่ต่างจากเธอหนีเสือปะจระเข้สักนิด แล้วจระเข้ที่ว่าก็ดันจับเธอกินเรียบแบบไม่ให้เหลือแม้แต่เศษกระดูกเลยสักนิด
“ยัยเภาอย่างนั้นเหรอ อย่าบอกนะว่าเธอเป็นเพื่อนของยัยเภา”เหมราชถึงกับนิ่งไปทันทีก่อนจะเอ่ยขึ้นเสียงเรียบพร้อมกับสายตาคมที่จ้องมองอีกฝ่ายนิ่ง
“คือ เอ่อ หนูมีปัญหากับทางบ้าน ยัยเภาก็เลยพามาอยู่ที่นี่”ราวดีตัดสินใจบอกความจริงอีกฝ่ายอย่างไม่ปิดบังก่อนจะสะดุ้งขึ้นอย่างตกใจเมื่อได้ยินเสียงเข้มที่สบถออกมาเสียงดัง
“บ้าเอ้ย!”เหมราชถึงกับสบถขึ้นเสียงดังอย่างหัวเสียหรี่ตามองใบหน้าหวานด้วยสายตานิ่ง

………………………………………………………………

“เป็นอะไร”เหมราชที่กำลังจัดการตัวเองอยู่หน้ากระจกเอ่ยขึ้นเสียงเรียบเมื่อเห็นสายตาของร่างบางที่มองมาราวกับไม่พอใจอะไรบางอย่าง
“เปล่านี่คะ หนูดีก็แค่คิดว่าอาหินจะไปสักสองสามวันเสียอีก”ราวดีไม่ได้ตั้งใจที่จะรวนเขาแต่มันก็อดไม่ได้
“โกรธเหรอ”
ราวดีถึงกับเม้มปากแน่นก่อนจะขยับลุกขึ้นนั่งพร้อมกับแสร้งมองไปทางอื่น จะบอกว่าโกรธก็ไม่เชิงเธอแค่น้อยใจที่เขาทิ้งเธอเอาไว้คนเดียวมากกว่า
“ฉันไปทำงาน”เหมราชเอ่ยขึ้นอย่างรู้ดีว่าอีกฝ่ายกำลังคิดอะไรอยู่
“แต่อาหินก็รู้ว่าหนูดีเพิ่งมาที่นี่ครั้งแรก และที่สำคัญหนูดีก็ไม่รู้จักใครสักคนแต่อาหินกลับทิ้งหนูดีไว้คนเดียว”
“โกรธจริงๆสินะ”เหมราชเพียงกระตุกยิ้มมุมปาก
“หนูดีก็บอกแล้วไงว่าไม่ได้โกรธ”ใช่! ราวดีทั้งโกรธทั้งน้อยใจเขา แต่ใครจะไปยอมรับกัน
“ลุกขึ้นไปอาบน้ำสิ”เหมราชเพียงแต่เลิกคิ้วมองใบหน้าหวานนิ่งก่อนจะเอ่ยขึ้นเสียงเรียบ
“ไปไหนคะ”ราวดีถึงกับชะงักไปทันที อดที่จะเอ่ยถามอีกฝ่ายอย่างตื่นเต้นไม่ได้
“โรงแรม”
“ไม่ดีกว่าค่ะ เดี๋ยวอาหินก็ให้ลูกน้องพาหนูดีมาส่งที่บ้านอีก”ราวดีถึงกับหน้าเศร้าขึ้นมาทันทีก่อนจะเอ่ยขึ้นอย่างอดผิดหวังไม่ได้
เธอก็นึกว่าเขาจะพาเธอไปเที่ยวเพื่อเป็นการไถ่โทษที่เมื่อวานทิ้งเธอเอาไว้คนเดียว แต่ที่ไหนได้สุดท้ายก็ยังเป็นเธอที่หวังมากไป เหมือนกับที่เธอคาดหวังเอาไว้มากกับการตามเขาลงมาที่กระบี่
“เพิ่งรู้ว่าเราก็ประชดเก่ง”
“หนูดีไม่ได้ประชดสักหน่อย แค่ไม่อยากรบกวนเวลาทำงานของอาหินเท่านั้นเอง”ราวดีถึงกับเชิดหน้าขึ้นแล้วมองอีกฝ่ายตาขวาง
“แน่ใจนะว่าไม่ไป”เหมราชเอ่ยขึ้นเสียงเรียบหรี่ตามองใบหน้าหวานด้วยสายตานิ่ง
“ค่ะ”ราวดีถึงกับเม้มปากแน่นพร้อมกับมือที่กำเข้าหากันแทบจะทันทีก่อนจะพยักหน้าให้ร่างสูงอย่างอดน้อยใจไม่ได้
“ตามใจ”เหมราชถึงกับถอนหายใจออกมาทันทีคว้าเอาเสื้อตัวนอกที่แขวนอยู่บนหน้าตู้เสื้อผ้าแล้วเดินออกจากห้องไปทันที

………………………………………………………………

“หนูดีนึกว่าอาหินมีแค่โรงแรมที่โน้นเสียอีกเพิ่งรู้ว่ามีรีสอร์ตด้วย สวยจังเลยนะคะอยากอยู่ที่นี่นานๆจัง”
“ลืมหรือไงว่าเราต้องกลับไปเรียน”
“ก็อยู่จนเปิดเทอมไงคะ อาหินให้หนูดีอยู่ที่นี่จนเปิดเทอมนะคะ”จริงสินะ อีกไม่ถึงสองสัปดาห์เธอก็ต้องกลับไปเรียนแล้ว
แล้วถ้าเวลานั้นมาถึงเรื่องของเธอกับเขาจะเป็นยังไง
ราวดีถึงกับนิ่งไปทันทีก่อนจะขยับออกจากวงแขนแกร่งมองร่างสูงด้วยสายตาไหวสั่นอย่างไม่มั่นใจ
“ทำไม”เหมราชเอ่ยขึ้นทันทีเมื่อเห็นปฏิกิริยาของร่างบางที่เปลี่ยนไป
“เมื่อคืนอาหินบอกว่าหนูดีเป็นเมียอาหิน”ราวดีเอ่ยถามในสิ่งที่คาใจพร้อมกับดวงตากลมโตที่มองร่างสูงอย่างรอคอยคำตอบ
“ใช่ เธอคือเมียฉัน”เหมราชเอ่ยขึ้นเสียงเรียบแต่แฝงไปด้วยความหนักแน่นสายตาคมจ้องมองใบหน้าหวานตลอดเวลา
ราวดีถึงกับยิ้มกว้างก่อนจะถลาเข้าหาอกแกร่งอีกครั้ง
“ถ้าอย่างนั้นหนูดีก็อยู่ที่นี่ได้จนเปิดเทอมสิคะ”
“ฉันมีงานที่ฝั่ง อยู่ได้นานสุดก็ถึงวันอาทิตย์”
“วันอาทิตย์ ก็แค่สามวันเอง แต่ไม่เป็นไรถึงหนูดีจะชอบที่นี่แต่หนูดีก็อยากอยู่กับอาหินมากกว่า”ราวดีเอ่ยขึ้นเสียงใสพร้อมกับอ้อนอีกฝ่ายไปในที
“ฮึ”เหมราชเพียงกระตุกยิ้มออกมาเบาๆแล้วกอดกระชับร่างบางให้แน่นขึ้น

………………………………………………………………