พยศร้ายหัวใจเถื่อน

นิยายชุด หัวใจเถื่อน ลำดับที่ 2
เรื่อง พยศร้ายหัวใจเถื่อน

คำเตือน : นิยายเรื่องนี้มีฉากอิโรติก ความรุนแรงทั้งทางด้านคำพูด และการกระทำค่อนข้างมาก ควรใช้วิจารณญาณก่อนเสพนะคะ (เราเตือนคุณแล้วนะ !) แต่หากต้องการความฟิน ความแซบ รับรองไม่ผิดหวังค่ะ

ชีวิตที่เคยสงบสุขเรียบง่ายของ ‘สิงห์คบ’ หนุ่มใหญ่วัย 44 เจ้าของและผู้จัดการไร่ลัดทา ถูกก่อกวนทำลายลงจนย่อยยับ เมื่อดันไปเตะตาต้องใจสาวแสบวัยละอ่อนเข้า แถมแม่เจ้าประคุณยังพร้อมพุ่งชน งัดกลเม็ดเด็ดพรายออกมาทุกกระบวนท่าเพื่อมัดใจเขา เหลืออยู่อย่างเดียวที่ไม่ได้ทำคือเอาไม้หน้าสามมาฟาดหัวแล้วลากเขาเข้าไปกระทำชำเราในป่านั่นละ แต่ถึงไม่ได้ใช้ไม้ฟาดมาที่กบาลนี้ เขาก็ยังเสียท่าให้ยายตัวเล็กจนได้ หลังจากนั้นเองที่เรื่องผัวๆ เมียๆ ก็ตามมา...
ความแสบสัน แกร่งกล้าเกินหญิง เขายกให้เธอเป็นที่หนึ่ง เจ้ามารยา สารพัดแผนการ ช่างยั่วยวน (กวนประสาท) เธอก็ไม่เป็นสองรองใคร แต่หัวใจเขาแกร่งกว่า หากคิดว่าลูกไม้ตื้นๆ อ่อยๆ ยั่วๆ แบบเด็กๆ ที่เธอทำจะมีผลกับใจเขาละก็ เธออาจต้องไปฝึกมาใหม่อีกสักยี่สิบปีเป็นอย่างต่ำ ‘กระดูกมันยังคนละเบอร์กันครับน้องสาว’

“คนอย่างแกนี่ทำดีหวังผลตลอดเลยนะไอ้หญ้า”
“ใครว่าหวัง ‘ผล’ หญ้าหวัง ‘ผัว’ ต่างหาก”
“ฝันไปเถอะ”
“นายเคยได้ยินมั้ยล่ะ ฝันที่เป็นจริงน่ะ”
“แต่ฉันว่าอย่างแกที่หวังจับฉันทำผัวนี่มัน ฝัน-กลาง-วัน ชัดๆ”
“ปากดีไปเถอะนาย ทั้งสวยทั้งเก่ง ทำกับข้าวก็อร่อย งานไร่งานสวนก็อึดทน ขยันสู้งานอย่างหญ้า รับรองว่านายไปหาที่ไหนไม่ได้อีกแล้วนะ ได้หญ้าไปนี่ถือว่าโชคหลายชั้นเลยละ”
“หลงตัวเอง”
“คนแถวนี้อย่าเผลอมาหลงหญ้าบ้างก็แล้วกัน”

*เอาไอ้หญ้ามาออดอ้อนพ่อยก แม่ยก พี่ยก น้องยกค่า ขอดาวกับคอมเม้นท์ให้ไอ้หญ้าเมียนายสิงห์บ้างน้า*