บงการรัก

“คุณต้องการอะไร” ลมหายใจของชลลดาขาดห้วงเมื่อเธอสะดุดเข้ากับสายตาคมกริบของชายหนุ่มที่มองจ้องมา แววตาท้าทายเต้นระริกไหวอยู่ในดวงตาสีเข้ม รอยยิ้มเยาะถูกยกขึ้นประดับมุมปาก เมื่อยามที่ชายหนุ่มเอียงใบหน้าหล่อเหลาของเขายั่วเย้าเธอเล่น กวาดสายตามองไปถ้วนทั่วด้วยแววตาที่ไม่ปิดบังเลยซึ่งความปรารถนาในใจ นั่นคือการทรมานครั้งแรกของเขาที่หญิงสาวต้องกัดฟันทนรับมัน “เหมือนแพรยังไม่ได้ตอบคำถามพี่ แต่ไม่เป็นไร” เขาเล่นลิ้น มองดูใบหน้างามยามขึงโกรธของหญิงสาวที่แทบสะกดหัวใจให้หยุดเต้น เธอสวยนั้นเป็นสิ่งที่รวิกานต์รู้ แต่ที่ยิ่งกว่าคือรสชาติของหญิงสาวที่เขาได้ลิ้มลอง ซึ่งมันคือคำตอบที่ว่าทำไมเขาถึงมายืนอยู่ตรงนี้ คือคำตอบที่ว่าเขาต้องการอะไร “แพรไงล่ะ พี่ต้องการแพร!”