ม่านพรางใจ

"ณภัสสร" พลาดท่าให้ผู้ชายที่เป็นคู่หมายของพี่สาวจนโดนแบล็คเมล์ด้วยคลิปเสียงสุดเร่าร้อนยามค่ำคืนที่ผ่านมา "นักรบ" ใช้โอกาสนี้เพื่อแก้แค้นผู้หญิงซึ่งเคยปฏิเสธความรักที่เขามอบให้ โดยใช้ "ณปภา" เป็นเครื่องมือสร้างความเจ็บปวด

...........

มาถึงยังคอนโดก็จอดรถภายใต้อาคารก่อนจะวิ่งเข้าลิฟต์ เป็นครั้งแรกที่รู้สึกโมโหตนเองทำไมถึงได้ซื้อห้องอยู่สูงขนาดนั้น รอนานนับนาทีกว่าจะถึงยังที่หมายจึงใช้นิ้วสแกนเข้าไปเพราะไม่ได้เอาคีย์การ์ดมาด้วยซึ่งถือเป็นข้อดีของคอนโดแห่งนี้
“ชะเอม!” ตะโกนลั่นห้องก่อนจะเปิดที่วางรองเท้าเพื่อตรวจว่าหล่อนอยู่ในห้องหรือเปล่า
ไม่พบ..
ใจกระตุกวูบหนึ่งพลันรีบเดินไปเปิดห้องนอนแล้วตรงไปยังตู้เสื้อผ้าก็เห็นชุดของหญิงสาวยังอยู่ที่เดิมทว่ามีบางตัวที่หายไป คิ้วหนาขมวดเข้าหากันก่อนจะเข้าไปที่ห้องน้ำดูโฟมล้างหน้าหรือเครื่องใช้ในห้องน้ำสำหรับผู้หญิง
ยังหลงเหลืออยู่บางชิ้น แต่มันก็ไม่ได้เป็นหลักประกันว่าณภัสสรจะไม่หนีไป
“พาสปอร์ต” พึมพำอยู่คนเดียวก่อนจะเดินไปห้องนอนใหญ่เปิดลิ้นชักตรงโต๊ะทำงานชั้นล่างสุดท้าย
“บ้าเอ๊ย” ต้องใช้กุญแจเขาจึงลุกไปหยิบมันยังที่ซึ่งตัวเองซ่อนไว้แล้วค่อยมาไข ใจภาวนาให้สิ่งนั้นยังอยู่ที่เดิม
และเมื่อเปิดลิ้นชักออกพาสปอร์ตที่ควรจะวางด้านในสุดกลับหายไปอย่างไร้ร่องรอย ร่างสูงทรุดนั่งลงบนพื้นทั้งที่ดวงตาสั่นไหว มือชาถึงขนาดที่กำแน่นยังไม่เจ็บ หัวใจถูกบีบแน่นจนหายใจไม่ออกพลันสายตาก็เหลือบไปเห็นจดหมายที่ถูกทิ้งไว้ข้างกัน
ค่อยเอื้อมมือไปหยิบมันมาเปิดอ่านแล้วเช็ดน้ำตาที่เอ่อคลอเบ้า
‘เสียใจด้วยนะที่นกตัวนี้ได้บินออกจากกรงขังที่นายสร้างไว้แล้ว ขอให้มีความสุขกับผู้หญิงที่นายเลือกไม่ใช่คนที่เป็นแค่ของเล่นอย่างฉัน เรื่องเมื่อเจ็ดปีก่อนฉันอโหสิกรรมให้ อย่าได้พบเจอกันอีกเลยในชาตินี้’
เรื่องเมื่อเจ็ดปีก่อน..