อมตะนิรันดร์กาล ภาค ช้ามชาติ ข้ามภพ

“นิสัยชอบฆ่าฟันของเจ้าแก้ยากเสียจริง”
ต่างกลับหลิงหลงที่ใช้น้ำเสียงนุ่นนวลเป็นที่สุด
เจ้าจะให้น้ำเสียงเช่นนั้นเพื่ออันใดกัน ข้าเป็น
เทพสังหารนิพวกเจ้าถ้าไม่มัวแต่กลัวจะเลี้ยงข้า
ออกมาเป็นเช่นนี้หรือไง ข้าไม่ผิด ผิดที่การเลี้ยง
ดูของพวกเจ้า แต่ก็เอาเถอะ!!
นานเข้าข้าก็หมดสนุก
หมิงยู่คิดในใจไม่ได้กล่าวออกมานางคล้านที่จะ
ถกเถียงเสียแล้ว แม้นางจะคลั่งสงคราม แต่พอคิด
ว่าหากแดนเทพพินาศไปแล้วมันคงหมดสนุกสู้นาง
ลุก ๆ ถอย ๆ ดีกว่ามีเวลาให้เล่นไม่ต้องเสียเวลา
โดนผนึก เมื่อคิดแล้วก็หัวเราะลั้น
“อืม เช่นนั้นเห็นแก่หน้าท่าน”