รักสะท้านทรวงเพลย์บอย

“จำไว้ว่าเธอคือผู้หญิงของฉัน จะห้าปี สิบปี ยี่สิบปี หรือชาตินี้ทั้งชาติมันก็เปลี่ยนแปลงอะไรไม่ได้ทั้งนั้น”
--------------------------------
“ห้าปีที่แล้วเธอโทร.หามาร์คแล้วบอกว่ามีเรื่องสำคัญจะคุยกับฉัน เรื่องสำคัญที่ว่ามันเกี่ยวกับ...”
“ฉันบอกแล้วไงว่าไม่ใช่!” เมขลาสวนกลับปากคอสั่น น้ำตาไหลรินอาบแก้มด้วยความกลัวที่เธอเองก็ไม่รู้ตัว ใบหน้าขาวอมชมพูเริ่มเปลี่ยนเป็นซีดเผือด
“ถ้าอย่างนั้นฉันจะขอพิสูจน์ทางการแพทย์”
“ถ้าคุณทำแบบนั้นฉันจะฆ่าคุณ คุณจะทำยังไงกับฉันก็ได้ แต่อย่ามาแตะต้องลูกฉัน!”
“โอเค ไม่อยากตรวจฉันก็จะไม่บังคับ” เขาไหวไหล่ด้วยมาดเย่อหยิ่ง ทำเอาเมขลาปาดน้ำตาทิ้งแทบไม่ทัน แล้วก็แทบจะกรี๊ดลั่นออกมากับคำพูดสุดมึนในลำดับถัดมา
“แต่ตอนนี้ได้เวลาทำหน้าที่ของเธอแล้วคนสวย!”
“คุณพูดบ้าอะไร!”
“ลืมไปแล้วหรือไงว่าเธอมาที่นี่เพื่ออะไร ฉันตอบแทนก็ได้ เธอมาเพื่อเป็นแม่อุ้มบุญลูกฉัน”
“ไม่! ฉันเปลี่ยนใจแล้ว!“ หญิงสาวมีโอกาสโวยวายได้เพียงแค่นั้น จอมเผด็จการก็ฉกริมฝีปากลงมาเก็บกักเสียงด่าทอทันที
“ไอ้อ้าอาม...อื้อ!”