ลิขิตรักนางโลม

ภายใต้ดวงจันทร์ที่ส่องแสงร่ำไรกลางทุ่งหญ้าเขียวขจีเขาวางนางที่ทุ่งหญ้าเสื้อคลุมหนาใหญ่ถูกใช้เป็นที่รองร่างบาง ที่แห่งนี้เป็นป่าลึกลับปราศจากผู้คน
หญิงสาวนอนบิดตัวไปมา นางฉีกอาภรณ์ตัวเองออกจนแทบไม่มีอะไรติด
ชายหนุ่มกอดนางไว้
“ช่วยด้วย”
นางไม่มีสติเขาไม่อยากล่วงเกิน
“ข้า…”
“ไม่ไหวแล้ว” หญิงสาวถอดอาภรณ์เขาออก นางไม่สนอะไรทั้งนั้น
ชายหนุ่มได้แต่ให้นางกระทำตามใจตนเอง
เขาหวังว่านางจะไม่เสียใจภายหลังแล้วกัน