กับดักคามิน

สำหรับคามินแล้วการรักใครสักคนก็เหมือนการติดกับดัก
แต่แล้วกับดักที่ ชื่อ ศรันยา ได้เข้ามาในชีวิตแล้วกลายเป็นคู่หมั้น
ที่พ่วงตำแหน่งว่าที่เจ้าสาว!
ผู้หญิงปริศนาที่อยู่ใกล้ตัวคามินอย่างคาดไม่ถึง
ดังนั้นหากเขาไม่อยากทรมานอยู่ในกับดักนี้
ทางเดียวคือ...อย่ามอง อย่าสนใจ อย่าชอบ
และห้ามหลงรัก ‘กับดัก’ เด็ดขาด!!!
****************************************************
คามินขมวดคิ้วให้ความยุ่งยากที่นอนไม่รู้เรื่อง ก่อนเข้าไปในห้องน้ำ เพียงไม่กี่นาทีก็กลับออกมา พร้อมกะละมังพลาสติกที่มีน้ำอยู่ พร้อมกับผ้าขนหนูที่ถูกหยิบขึ้นมาบิดจนหมาด
“แล้วจะเช็ดยังไงวะ ใส่ชุดอะไร ซีทรูไปซะครึ่ง แต่งตัวล่อตะเข้แบบนี้ไงล่ะ ตะเข้มันถึงจะงาบเอา”
คามินเดินไปปิดไฟในห้อง ถึงไม่ได้รักไม่ได้ชอบ เขาก็ไม่คิดอยากล่วงเกินศรันยาในเวลาที่เธอหลับแบบนี้ ชายหนุ่มนั่งลงข้างเตียง มองเห็นเพียงความสลัวราง ๆ แล้วใช้สัมผัสที่รู้สึกได้จากปลายนิ้วค่อย ๆ โอบร่างของหญิงสาวขึ้นมาแนบอก เพื่อรูปซิปที่ด้านหลังของชุดแล้วรูดลงจนสุด ชุดหนังท่อนบนถูกดึงออกไป จนเหลือเพียงเกาะอกที่แน่นมาก เขากลั้นใจจับชายด้านล่างของเกาะอกตรงเอวของศรันยา แล้วค่อย ๆ ดึงขึ้นมาด้านบนจนมาติดที่ต้นแขน เขายกแขนของเธอขึ้นแล้วถอดเกาะอกออกมา จนเหลือเพียงเสื้อชั้นในไม่มีสายตัวเดียว ที่เขาจะไม่แตะต้องเด็ดขาด
“ยุบหนองพองหนอ แค่หมั้นหนอ ไม่รักไม่ชอบหนอ โว้ย! จะบ้าตาย” คามินท่องราวกับเป็นคาถาอย่างไรอย่างนั้น
ร่างของศรันยาถูกผ่อนให้นอนลง เพื่อที่คามินจะจับให้นอนตะแคงแล้วรูดซิปที่กระโปรงด้างข้าง ปลายนิ้วของเขาพยายามรั้งขึ้น เพื่อที่จะไม่ไปโดนขาอ่อนของเธอ แต่มันก็ยากเมื่อกระโปรงช่างรัดแน่นมาก จนปลายนิ้วของเขาไปโดนสะโพกและขาของเธออย่างไม่ตั้งใจ ลมหายใจของเขาก็เริ่มขาดเป็นห้วง ๆ แม้ไม่ได้พิศวาสอะไร แต่ก็ยังรู้สึกถึงผิวอุ่น ๆ และเนียนจนใจเต้นโครมครามได้ กระโปรงถูกดึง จนกระทั่งมันหลุดมาถึงข้อพับ จึงง่ายที่จะเลื่อนมาจนปลายเท้า
“นี่ผมช่วยคุณนะ ไม่เห็นอะไรสักอย่างด้วย” คามินบอกกับศรันยา ถึงเธอจะหลับไม่รู้เรื่องก็ตามเถอะ
****************************************************
“เดี๋ยวค่ะ”
ศรันยาคว้าแขนของคามินไว้ แต่ไม่เพียงเท่านั้นเธอยังตะครุบปิดปากเขา แล้วดันไปจนติดผนังด้านในสุด แถมยังเบียดเขาไว้แน่น ถามว่าคามินแรงมากกว่าศรันยาไหม คำตอบ...ย่อมมากกว่าอยู่แล้ว แต่เขาจะผลักเธอให้กระเด็นจนเจ็บตัวได้ยังไง
“มีคนเข้ามาในนี้ค่ะ ฉันไม่อยากให้ใครเข้าใจผิดว่าเราสองคนมาทำอะไรในห้องนี้” ศรันยากระซิบบอกใกล้ ๆ เพราะไม่อยากให้เสียงดัง แล้วทำให้คนที่เพิ่งเข้ามาในห้องได้ยิน
คามินพยักหน้าพร้อมกับมือบางเลื่อนห่างออกไป ชายหนุ่มยอมยืนเงียบ ๆ แต่ศรันยากลับยืนยุกยิกขยับไปมา เมื่อต้องคอยมองว่าคนที่เข้ามาจะมาตรงนี้หรือเปล่า เธอคงไม่รู้ตัวหรอกว่า หน้าผากเฉียดกับริมฝีปากของเขามาหลายรอบ แล้วยังมือของเธอที่ยังจับแขนของเขาไว้ ทำให้เขารู้สึกได้ถึงไออุ่นจากอกนุ่มที่แนบกับอกหนาของเขา หากใครมาเห็นเราในสภาพนี้คงคิดไปไกล
“ทางสะดวกแล้วค่ะ” ศรันยาหันมาบอกคามิน
คามินก้มหน้าลงมาพร้อมกับศรันยาที่เงยหน้าพอดี หญิงสาวขยับตัวห่างออกมา แต่ชายหนุ่มกลับก้าวตามมาใกล้ ทำให้เธอยกมือขึ้นมาปิดปากของตัวเองไว้ คามินหัวเราะในท่าทีเหมือนกลัวถูกขโมยจูบนักหนาของศรันยา
“คุณคิดว่าผมจะทำอะไร ผมต่างหากที่ต้องกลัวคุณ อยู่ ๆ มาตะครุบปิดปาก แล้วดันมาติดผนัง แถมคุณยังเอาตัวมาเบียดผม ถ้าสลับกันผมเป็นผู้หญิง แล้วคุณเป็นผู้ชาย เรื่องราวตรงนี้จะกลายเป็นเหตุการณ์อีโรติกเลยนะคุณ”
ศรันยาเอามือลง รู้สึกเหมือนตัวเองทำแต่เรื่องน่าขายหน้าอีกแล้ว เมื่อกี้เธอรีบต่างหากถึงได้ทำแบบนั้น แต่สาบานได้ เธอไม่ได้คิดอย่างที่เขากำลังคิดแม้แต่นิดเดียว