อรุณสวัสดิ์มาดาม

มาดามณิรินเจ้าของสำนักพิมพ์ต้องมาอยู่ร่วมบ้านกับนักเขียนนิยายอีโรติกที่เบื้องหน้าคือกองบก.สุดเนิร์ด "เพื่อความสมจริง เดียร์ขอลองทำกับมาดามเป็นต้นแบบนะคะ"
******
“คุณเดียร์ บอกแล้วใช่มั้ยว่าห้ามเอางานที่สำนักพิมพ์มาทำที่บ้าน”

“ไม่ใช่งานที่สำนักพิมพ์ซะหน่อย”

เดียร์เอ่ยเสียงขุ่น เพราะมาดามนั่นแหละต้นเหตุที่ทำให้เธอไม่เป็นอันทำอะไรนอกจากจมอยู่กับกองนิยายทั้งวันทั้งคืน

“งานอะไร ไหนขอดูหน่อย”

มาดามณิรินตั้งท่าจะหยิบแลปทอปของเดียร์ แต่เจ้าของไวกว่ารีบเบี่ยงตัวหลบแล้วปิดแลปทอกลงแทบทันที คนคว้าอากาศวืดจนล้มลงบนพื้นเสียงดังโครมครามจนเดียร์ที่นอนอยู่บนพื้นพลิกตัวไปอย่างอดกังวลไม่ได้

“ฉันก็แค่อยากช่วย ความลับเยอะนะคุณน่ะ”

มาดามณิรินคลำหัวตัวเองป้อยๆ หัวโขกเมื่อกี้ทำให้เจ็บไม่น้อย

“เจ็บมั้ยคะ”

เดียร์ว่าพลางสอดมือไปที่ท้ายทอยของมาดามแล้วสัมผัสอย่างแผ่วเบาเพื่อให้แน่ใจว่าจะไม่เจ็บ กลายเป็นว่าเธอกำลังคร่อมอยู่บนร่างเพรียวของมาดามอย่างไม่ได้ตั้งใจ ก่อนที่มาดามจะกลืนน้ำลายอึกใหญ่เมื่อดวงตาคู่สวยมองประสานกับดวงตาเรียวเล็กพอดี

“ดะ เดียร์”

ลมหายใจแผ่วเป่ารดใบหน้าได้กลิ่นเบียร์ยิ่งทำให้มาดามรู้สึกปั่นป่วนไปหมด

“มาดามพูดว่าอยากช่วยเดียร์เหรอ”

เดียร์กระซิบเสียงพร่า ฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ทำให้เธอคิดอะไรบางอย่างได้ แน่นอนว่ามันเป็นอะไรที่บ้ามากเกินกว่าคนที่มีสติครบถ้วนจะคิดได้

“กะ ก็ใช่น่ะสิ”

“งั้นมาดามช่วยหน่อยนะคะ”

เดียร์ว่าพลางกดริมฝีปากลงบนเรียวปากเล็กอีกครั้งอย่างอ่อนหวาน มาดามเบิกตากว้างด้วยความตกใจเมื่อได้รับจูบที่ละเมียดละมัยและเชื่องช้า ก่อนที่เดียร์จะปลดชุดนอนกระโปรงสีชมพูขึ้นจนสุด เผยหน้าอกอวบที่ไร้ซึ่งบราเซียกางกั้นชูชันรับริมฝีปากร้อนที่ครอบดูดกลืนอย่างกระหาย

“อะ เดียร์”

มาดามเสียงระส่ำเมื่อมืออุ่นที่แตะสัมผัสต้นขาเคล้นคลึงอย่างยั่วเย้า ทำให้มาดามณิรินหัวใจเต้นรัวถี่จนแทบหลุดออกมาจากอก

“มะ มันเกี่ยวกับช่วยตรงไหน”

“เดียร์ต้องอาศัยความสมจริง เพราะงั้นเดียร์ขอลองทำกับมาดามเป็นต้นแบบนะคะ”

เลื่อนนิ้วลงไปที่เนินเนื้ออวบที่ใจกลางของเธออย่างถือสิทธิ์ ครอบครองอย่างเป็นเจ้าของเพียงหนึ่งเดียว นิ้วเรียวขยับรูดอย่างชำนาญจนมาดามเสียวซ่านไปหมด

“อาห์ เดียร์ ฉะ ฉันไม่เข้าใจ”

นิ้วเรียวกรีดผ่านช่องสวาทพร้อมกับบดเคล้าปุ่มกระสันอย่างแผ่วเบาขณะที่อีกมือลูบไล้ไปทั่วตัวของมาดาม เคล้าคลึงอย่างยั่วเย้าจนเพิ่มความเสียวซ่านจนขนลุกซู่ไปหมด

“แต่ตอนนี้เดียร์เข้าใจแล้ว”

เดียร์กระซิบเสียงพร่า ความรู้สึกของตัวละครมันเกินกว่าจินตนาการไปมากทีเดียว มันทั้งรู้สึกหวิวไหวราวกับกำลังลอยเคว้ง ขณะเดียวกันก็ดื่มด่ำกับกลิ่นหอมกรุ่นจนไม่อาจผละออกจากร่างกายที่ดึงดูดเธอได้อีกเลย

นี่สินะ ต้นฉบับเลยโดนตีกลับว่าไม่สมจริง ของจริงมันกำลังจะเกิดขึ้นในไม่กี่อึดใจแล้ว