อุ้มรัก อุ้มใจ

“คุณ!!” หญิงสาวมองคนตรงหน้าด้วยแววตาตื่นตะลึง พร้อมกับมืออีกข้างที่ยกขึ้นมาปิดเสียงอุทานของตัวเอง
“ผมดีใจที่ได้เจอคุณอีกครั้งนะพีช และก็คิดว่าครั้งนี้คุณจะไม่หนีผมไปไหนอีก” พูดจบก็ขยับตัวลุกขึ้นมาใกล้หญิงสาวตรงหน้าทันที จงใจให้เธอไม่ทันได้ตั้งตัว
“...”
“เพราะครั้งนี้ผมจะไม่ใจดีปล่อยให้คุณหนีหายไปจากผมอีกแน่นอน!” คนพูดโน้มตัวไปกระซิบที่ข้างหูของหญิงสาวที่ยังคงยืนอึ้งอยู่
รมิดาจ้องมองเขาด้วยแววตาเบิกกว้างอย่างไม่อาจห้ามได้ ขนาดเขาเข้ามาประชิดตัวขนาดนี้เธอยังไม่มีวี่แววว่าจะถอยห่างไปไหน เพราะความตกใจระคนเสียใจผุดขึ้นมาเป็นระลอกจนกระทั่งน้ำตาใสเริ่มผุดพรายขึ้นมาที่หางตา
ภาพในวันนั้น...วันที่เธอยินยอมพร้อมใจที่จะขายตัวให้เขาเพื่อแลกกับเงินสดจำนวนมาก เงินที่จะต้องใช้เอามารักษาพ่อของเธอที่จำเป็นต้องผ่าตัดด่วนมันเริ่มฉายชัดขึ้นมาทีละนิด ท่าทาง น้ำเสียงเหยียดหยันและคำพูดของผู้ชายตรงหน้าที่ดูถูกว่าเธอยอมขายเรือนร่างเพื่อแลกเงินค่อยๆเด่นชัดมากขึ้นทีละนิด สายตาดูถูกดูแคลนคล้ายกับเธอไม่ใช่คนของเขายังคงตรึงอยู่ในใจไม่ห่างหาย ไหนจะบทรักอันแสนเร่าร้อนตลอดค่ำคืนนั้นที่เขาทำเหมือนเธอไม่ใช่คนนั่นอีก ทุกอย่างมันยังติดค้างอยู่ในใจและยังคงเป็นแผลเป็นอยู่อย่างนั้นตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา และแผลในคืนนั้นนี่แหละที่มันทำให้เธอได้บางอย่างจากเขามา