โบตั๋นรัญจวน

ปรารถนาสายลมพัดหวนกลับไป
หากดวงใจเจ้าตรึงอยู่แห่งนั้น
หวังร่วมพันผูกดั่งเช่นวานวัน
ฤดูกาลผ่านผันพลันฝันมลาย

นางตกเป็นทาสความใคร่ของเขา ความสุขสุดหฤหรรษ์ทำให้นางไม่คิดถึงสิ่งอื่นใดนอกจากการตอบสนองและรองรับอารมณ์ตัณหาจากชายอันเป็นที่รัก
ในทุกค่ำเช้า เขาครอบครองนางที่มีสติรางเลือนด้วยความเสน่หาแสนป่าเถื่อนแบบที่ไม่เคยกระทำกับหญิงอื่น ราวกับต้องการความแน่ใจว่าทุกลมหายใจของนางมีเพียงเขา...
ฮั่วเฟยเฟยไม่ล่วงรู้สักนิดว่า เฉียนฟานเหวินได้ใช้ความหอมหวานล่อลวงให้นางร่วงหล่นสู่หลุมพรางของการแก้แค้น!