ความตายในวงเล็บ

ตรัย เชวง และรักศักดิ์ ลองดีเรียกผีที่อยู่ในห้องพักออกมาด้วยวิธีตัดเล็บตอนกลางคืน ทุกคนมีจุดประสงค์ต่างกัน และโดยไม่รู้ ผู้ออกมาปรากฏตัวก็มีจุดประสงค์แฝงเร้นที่ไม่มีใครคาดถึง!

. . . . . . . . . .

นั่นดูจะเป็นเหตุผลที่ทำให้ทั้งสามคนยังหลับไม่ลง

“ก็มึงแหละ”เชวงใช้ศอกถองตรัย แต่ขนาดร่างที่ห่างไกลดูจะทำให้อีกฝ่ายรู้สึกเหมือนแค่ถูกไม้จิ้ม ประโยคต่อมาเสียงคนถองเริ่มสั่นด้วยอารามขวัญเสีย “เสือกอยากรู้อะไรไม่เข้าท่าขึ้นมากลางดึก!”

ยี่สิบนาทีก่อน หลังการถ่ายทอดกีฬาฟุตบอลเพิ่งจบ ตรัยหลบไปเข้าห้องน้ำสองนาน ครั้นเชวงชะโงกดูก็เห็นเพื่อนกำลังเงยมองช่องอากาศเหนือเพดาน คนมองอยู่ถาม ช่องพวกนี้มันต่อกันทุกห้องใช่มั้ยวะ พอดีกับที่รักศักดิ์ยื่นหน้าตามมา คำถามจึงเพิ่มขึ้นว่า ห้องติดกันฝั่งนี้สินะที่ไม่เคยมีใครย้ายมาอยู่ ทำไมถึงเป็นอย่างนั้น...

“มึงว่าตอนที่ผู้หญิงคนนั้นตาย เขาจะทรมานมั้ยวะ” ตรัยพลิกกลับไปนอนหงาย เสียงต่ำเหมือนดำดิ่งลงในภวังค์ สายตาทอดมองเพดานที่เหมือนลึกหายไปในโพรงมืด

รักศักดิ์พลิกตัวมาอีกคน ปากไม่พูดอะไร แต่ในใจมีเสียงคำตอบที่ดังจากสิบนาทีก่อนวนเวียนมาถึงตอนนี้ ไม่ผิดกับเพื่อนทั้งคู่

‘เพราะเคยมีคนตายที่นี่ ในอ่างอาบน้ำที่มึงยืนอยู่ข้างๆ นั่นแหละ ไอ้ตรัย’