หทัยแห่งสุริยัน (หนังสือเสียง)

หทัยที่เคยอ้างว้าง ไม่เคยศรัทธาในรัก กลับแปรเปลี่ยนไปเพียงเพราะสตรีหนึ่งนางเดียว
อพอลโล เทพแห่งสุริยันผู้ทรงฤทธานุภาพ เทพเจ้าผู้ไม่เคยศรัทธาในรัก หทัยของพระองค์กลับต้องมีอันสั่นคลอนเมื่อถูกศรรักของกามเทพปักอุระ จนละเลยภาระหน้าที่ ต้องถูกเนรเทศลงจากสวรรค์ กลายมาเป็นมนุษย์สามัญธรรมดา ทว่า ความเลวร้ายกลับยังไม่หมดไป เมื่อใจเขาล้วนแต่คะนึงหาหญิงสาวเพียงหนึ่งเดียว เพียงเพชร มนุษย์สาวแสนธรรมดาที่เขาเชื่อเสมอว่า เขารักนางเพียงเพราะฤทธิ์จากคันศรของกามเทพ
แต่ทำไม... เหตุใดกัน เขาจึงไม่อาจละภาพนางออกจากใจได้เลย ไม่เลย... แม้กระทั่งวันที่ฤทธานุภาพของคันศรหมดลง

-------------------------------------------------------
“คุณฟื้นแล้ว!” เพียงเพชรละล่ำละลักบอกด้วยความดีใจ
“อืม...” อพอลโลครางออกมาเล็กน้อย
อาการเจ็บปวดเหมือนจะจางหายไป หลังจากได้พลังชีวิตของหญิงสาวมาเยียวยา

“เป็นยังไงบ้างคะ คุณเจ็บตรงไหนบ้าง” หญิงสาวยังคงถามด้วยความเป็นห่วง ไม่ได้ทันสังเกตถึงความผิดปรกติของร่างสูงตรงหน้า
มือบางลูบไล้ไปตามเนื้อตัวของผู้ชายตรงหน้า โดยหารู้ไม่ว่าการกระทำของเธอกลับจุดอารมณ์แปรปรวนขึ้นในหัวใจของเทพบุตรหนุ่ม
“ก็ยังเจ็บอยู่” เสียงทุ้มเริ่มแหบพร่าลง พึมพำออกมา

เพราะอีกฝ่ายจงใจพูดออกมาด้วยน้ำเสียงอันแผ่วเบา เธอเลยจำต้องชะโงกหน้าเข้าไปใกล้เพื่อจะได้ยินในสิ่งที่อพอลโลพูด ปอยผมสีน้ำตาลสลวยตกลงเคลียแก้มเขาพร้อมกับกลิ่นหอมสะอาดลอยตลบอบอวลไปทั่ว
“เพียงพาคุณไปหาหมอดีกว่า” เพียงเพชรบอกขณะสำรวจไปทั่วเนื้อตัวอีกฝ่าย
น่าแปลก หญิงสาวเริ่มแลเห็นถึงความผิดปรกติบางอย่างบนเรือนกายแกร่ง ผิวกายของชายหนุ่มดูราวจะเปล่งแสงอ่อนๆ ได้ เฉกเช่นเดียวกับเส้นผมและนัยน์ตาซึ่งล้วนแปรเปลี่ยนเป็นสีทอง และเมื่อเธอตวัดสายตากลับมามองยังบาดแผล นัยน์ตาหวานก็ต้องเบิกโพลนขึ้นเมื่อเห็นบาดแผลบริเวณท่อนขาของอพอลโลไม่ได้น่ากลัวอย่างเมื่อครู่

“ไม่มีหมอคนไหนรักษาข้าได้...นอกจากเจ้า” เสียงทุ้มต่ำของผู้ชายตรงหน้าดึงความสนใจของเพียงเพชรกลับมา
นัยน์ตาสีทองจดจ้องมายังเธออย่างไม่คิดปิดบัง เป็นเหตุให้คนถูกมองไม่อาจทนสบสายตาคมกล้าได้ จนต้องเสมองไปทางอื่น
“นี่คุณคงไม่ได้หมายความว่าจะให้เพียง...เอ่อ...เพียง...” หญิงสาวยังคงอ้ำอึ้ง ไม่กล้าเอ่ยปากพูด

เธอรู้ดีทีเดียวแหละว่าอีกฝ่ายต้องการอะไร
“จูบข้าสิเพียง พลังชีวิตของเจ้าช่วยเยียวยาข้าได้รู้ไหม” ชายหนุ่มบอกด้วยน้ำเสียงเว้าวอน