เหมันต์เร้นรัก

“ก็ได้ ฉันอนุมัติให้เธอลาออก”
“ตั้งแต่วันนี้ไป เธอจะไม่ใช่พนักงานที่นี่อีกต่อไป”
“งั้นฉันจะไปเก็บของนะคะ” ในใจเธอตอนนี้คิดว่าเขาช่างเย็นชามากจริงๆ หญิงสาวกำลังจะหมุนตัวไป แต่ไคล์พูดต่อก่อน
“ไม่ต้องไปเก็บเองหรอก ฉันจะให้คนเก็บของเธอไปไว้ที่ห้องฉันเอง” พูดเรียบๆ แบบเดียวกับสีหน้าของเขา
“หา เอาไปไว้ที่ห้องคุณทำไม” ธารารินทร์ขมวดคิ้วทันที
“ก็เธอไม่ใช่พนักงาน ต้องย้ายออกจากที่นั่นถูกแล้ว”
“ใช่ค่ะ ฉันก็บอกคุณอยู่ว่าจะย้ายกลับไปที่บ้านดาเลีย” คิดว่าเขาคงสับสนแน่เลย หรือจะยังไม่สร่างเมากันนะ ถึงได้บอกให้ย้ายของเธอไปไว้ห้องเขา
“ไม่ เธอจะไม่กลับไปที่นั่น เธอจะอยู่กับฉันที่นี่ เรื่องที่เกิดขึ้นวันนั้น ฉันจะรับผิดชอบ” เป็นเรื่องที่เขาคิดจะทำอยู่แล้ว
“คุณไม่ต้องรับผิดชอบอะไรฉันหรอกค่ะ” เธอไม่ต้องการ ถ้าแค่เพราะความผิดพลาดแล้วเขาต้องทำแบบนี้ เธอขออยู่แบบเดิมของเธอจะดีกว่า
เธอไม่ได้ตั้งใจจะมาลาออกจากการเป็นพนักงานเพื่อที่จะมาเป็นเมียเขา