ดวงใจสิงหราช

“ใจร้อนนะคะ บัวขอเวลาคิดก็ไม่ได้”
“ไม่ได้สิ และก็ห้ามปฏิเสธด้วย”
เขาบอกอย่างวางอำนาจพร้อมวางอาหารที่ซื้อมาไว้บนเคาน์เตอร์ในห้องครัว หันไปกักคนที่ยืนดื่มน้ำใกล้ตู้เย็นด้วยท่าทางใกล้ชิดสนิทสนม
“อยากไปค่ะ แต่ตอนนี้ปล่อยบัวก่อนนะคะ”
หญิงสาวละล่ำละลักตอบเมื่อเห็นท่าทางไม่น่าไว้วางใจทั้งที่หัวใจเริ่มหวั่นไหว เงยสบตาคมที่ก้มต่ำลงมาในระยะประชิดรับรู้ถึงกลิ่นกายคุ้นเคย ลมหายใจร้อนผ่าว มือเรียววางนาบบนแผ่นอกกว้างดันออกเบาๆ แต่ก็ไม่เป็นผล
“พี่สิงห์ บัวจะไปอาบน้ำต้องรีบไปทำงานนะคะ”
หญิงสาวเอ่ยเตือนอย่างใจเย็น ทั้งที่รู้สึกหวามไหวไม่น้อยกับสายตาพราวเสน่ห์ที่ทอดมองมาอย่างอ่อนหวานชวนให้หัวใจเต้นระรัว
สองมือแข็งแกร่งยกเอวบางขึ้นนั่งบนเคาน์เตอร์ก่อนโอบประคองแผ่นหลังและลำคอ ก้มหน้าลงบดเบียดซึ่งจุมพิตแผ่วเบาช้าๆ เย้ายวนเธอให้ใจอ่อนได้ไม่ยาก ในยามที่ปลายลิ้นร้อนสอดใส่เข้ามาพัวพันจากจูบอ่อนหวานค่อยๆ ทวีความดูดดื่มเป็นเกาะเกี่ยวพัลวัน มือเรียวยกขึ้นโอบรอบคอแกร่ง ครางอือในลำคอเพื่อประท้วงในตอนที่ปลายนิ้วร้อนลากไล้เข้ามาในร่มผ้า