หัวใจประกาศิต

"แต่เจ้าเต็มใจรับจูบของมัน" "ถ้าข้าเต็มใจ ข้าจะเอาเข็มแทงเขาทำไม?" บริจิตร้อง "แต่ข้าก็ดีใจ มันพิสูจน์อะไรบางอย่างได้ จูบนั้นไม่ทำให้ข้าหวั่นไหว" คำพูดประโยคนั้นบอกอะไรแก่โรแลนด์มากกว่าคำพูดพันคำเขาเข้าใจ เขาคนเดียวเท่านั้นที่สามารถทำให้หล่อนหวั่นไหวได้ ไม่ว่าชายคนไหนก็ทำไม่ได้ เขาเคลื่อนตัวเข้าหาหล่อนช้าๆ ประคองดวงหน้าของหล่อนไว้ในอุ้งมือและจูบหล่อนอย่างอ่อนโยน บริจิตเข่าอ่อน ภายในท้องปั่นป่วน เสียวซ่านไปทั่วร่างและเมื่อเขาอุ้มหล่อนไปที่เตียง หล่อนมิได้ขัดขืนความต้องการของเขาและหล่อนตรงกัน