วิวาห์ลืม

“เธออยากได้ฉันมาก ขนาดลงทุนทำแบบนี้เลยหรอ”
“ทำไมฉันต้องอยากได้พี่ด้วย” เธอถามกลับ แม้ว่าเธออยากจะแต่งงานกับเขา แต่เธอก็เหนื่อยเหมือนกัน เหนื่อยที่ต้องวิ่งตาม โคจรรอบตัวเขาตลอด
“ฉันเป็นคู่หมั้นเธอไม่หรอ? แต่ถ้าฉันจำได้ ฉันจะไม่ตอบตกลงหมั้นกับเธอหรอก” ผู้หญิงอะไรน่ารำคาญชะมัด
“ค่ะ ถ้านาเลือกได้ นาก็ไม่อยากรักคนแบบพี่หรอค่ะ” นาราน้ำตาคลอ เธอมองเขาด้วยความเจ็บปวด
“ฉันไม่เคยขอให้เธอมารักสักหน่อย เธอมารักฉันเอง” กรรณกรพูดขึ้นอย่างไม่แยแส
มันจริงอย่างที่เขาพูด คำสัญญาเป็นสิ่งที่ผูกรั้งเธอเอาไว้ เขาไม่เคยบอกว่าให้เธอรอ เธอเลือกรอเขาเอง
“ไม่ว่าเธอจะทำอะไร ฉันจะไม่มีวันรักเธอ ผู้หญิงที่ฉันรักคือเขมิกาเท่านั้น” กรรณกรเปิดประตูออกไป นาราปล่อยโฮออกมาอย่างสุดจะกลั้น ทำไมผู้ชายที่เธอรักมาตลอด ถึงใจร้ายกับเธอแบบนี้ เธอไม่เข้าใจมันเกิดอะไรขึ้นกับเขากันแน่