รักไม่เปลี่ยน

เขา "ตอนนี้ฝันอยู่ อยากให้ฉันรักเธอไหม"
เธอ "ทำได้ไหม รักฉันได้ไหม แค่ในฝันก็พอ"

''ตื่นหรือยัง'' เสียงกระซิบแผ่วเบาบนหัว ''โดนขนาดนี้ยังหลับได้ลงเหรอ ตื่นเถอะผมอยากต่ออีกรอบแล้ว'' เสียงยังดังอยู่ กลิ่นกายเขาชัดเจน มือใหญ่จับมือเธอไปลูบบางอย่างที่สัมผัสตั้งแต่ส่วนอ่อนไหวของเธอถึงหน้าท้อง มันเป็นแท่ง ร้อน ยาว ใหญ่ และแข็ง 'โอ๊ะ แล้วมันก็กระดุกกระดิกรับสัมผัสได้ด้วย' เธอลูบมันตามมือใหญ่ชักพา นี่เธอคิดถึงเขาขนาดนี้เลยเหรอ แล้วไอ้ที่จับอยู่มันคือสิ่งที่เธอคิดหรือเปล่า 'ชักจะทะลึ่งไปแล้ว มนตรา' เธอตำหนิตัวเอง
''ที่รัก ถ้าคุณไม่ตื่นผมจะลักหลับแล้วนะ'' เสียงออดอ้อนแว่วมาอีก แต่เธอไม่อยากตื่น เธอรู้สึกว่าหน้าอกเธอคัดตึง ส่วนกลางกายก็ช้ำเหมือนโดนเสียดสี เธอปวดหัว เธอมึนอยากนอนต่อเธอ แล้วเธอก็ถูกดันให้นอนราบแล้วทาบทับด้วยร่างใหญ่