หลุมพรางกรรม Karma the Series (4)

คืนก่อนมันไอ้มูลนี่มันจะผูกคอตาย ป้าฝันไปว่า เดินตามหาไอ้หมีมันอยู่ เห็นหลังมันอยู่ไวๆ ก็เดินตามไปเรื่อยๆ เรียกมัน มันก็หันมานะแต่ไม่หยุด เหมือนมันจะพาเราไปไหนสักที่นี่แหละ วิ่งๆ ตามๆ กันไป ก็ไปโผล่ที่บ้านไอ้มูลนี่ละ ป้าก็เห็นอยู่นะว่าไอ้หมีมันวิ่งๆ อยู่แล้วมันก็โดนแร้วตวัดฟั่บขึ้นไปข้างบนเลยนะ พอป้าแหงะหน้ามองขึ้นไป แทนที่จะเห็นว่าเป็นร่างไอ้หมีที่มันดิ้นกระแด่วๆ ใช่ไหม มันกลับเป็นร่างของไอ้มูลนี่ละที่มันดิ้นกระแด่วๆ อยู่นั่น บ่วงแร้วนี่รัดคอมันแน่นปี๋เลย...ตามันพองออกๆ น่ากลัวมาก ป้าเลยสะดุ้งตื่น แหม...มือไม้สั่น เหงื่อเปียกไปทั้งตัวเลยนะ”

ป้าแกเล่าความฝันเสียได้เหมือนเรื่องจริง ทำเอาคนฟังทั้งกลุ่ม ซึ่งน่าจะมีเพียงอรพิมกับเพื่อนที่ไม่เคยได้ยินมาก่อนพากันมือไม้สั่นตามไปด้วย

“เช้าวันนั้นป้าเลยไปใส่บาตรให้ไอ้หมีมัน กรวดน้ำให้มันไปก็อธิษฐานไปด้วยให้มันกลับมาเกิดใหม่อยู่ในภพภูมิที่ดีๆ จะได้ไม่โดนคนเขารังแก และใครที่ทำกรรมไว้กับไอ้หมีของป้าก็ให้มันได้รับกรรมนั้นแต่โดยไวด้วยเถอะ แหม...พูดไปแล้วจะหาว่าโกหก ตกเย็นมานั่นละ คนวิ่งกันบ้านเหนือบ้านใต้ บอกไอ้มูลผูกคอตาย ป้านี่ขนลุกตั้งแต่เท้าจดหัว ตั้งแต่หัวจดเท้าเลย”

“จริงๆ นะ ตอนคนวิ่งบอกกัน ชาวบ้านแห่กันไปดูมันหมดล่ะ เหมือนกับว่าเฝ้ารอยังไงยังงั้น แล้วไปถึงนี่มีเมียมันคนเดียวเท่านั้นละที่น้ำตาตก นอกนั้นพากันยิ้มสาสะใจทั้งนั้น”

“...ดูซิหมาตั้งกี่ตัวต้องสังเวยชีวิตให้มัน เชื่อเลยนะที่ตำรวจบอกว่ามันไม่ได้ตั้งใจจะตาย แต่มันโง่เองที่ดันเอาเก้าอี้ขาผุมารอง เก้าอี้ตัวก่อนๆ ที่มันเคยใช้ เวลาที่อยากผูกคอตายประชดเมีย ดันไม่เอาใช้"