เพื่อนใกล้...เคียงใจ (คลับเลิฟ เล่ม 77)

ฉลามนะเหรอ ก็แค่หล่อ แค่หุ่นดี แค่ขาวตี๋ แค่บ้านรวย แค่เป็นหนุ่มป๊อบประจำมหาวิทยาลัย และก็แค่เป็นเพื่อนที่ฉันจำเป็นต้องจูบปากด้วยตอนอนุบาลก็เท่านั้นเอง อ้อ... มีอีกอย่าง บ้านของเราสองคนดันอยู่ตรงกันข้ามกันด้วย เรียกได้ว่าไส้กี่ขดเห็นกันมาหมดจดแล้วนั่นล่ะ

เหมือนฟ้า นี่แหละ ชื่อของฉัน ส่วนชื่อเล่นก็คือ มะนาว ซึ่งฉันก็เปรี้ยวจี๊ดสมชื่อเลยล่ะ ฉันกับฉลามเป็นเพื่อนกันก็จริง แต่ไม่ลงรอยกันเอาเสียเลย เพราะหมอนี่มีสาวๆ มาวอแวตลอด และแม่สาวๆ พวกนั้นก็ชอบมาลากฉันเข้าไปวุ่นวายด้วย ความจริงแล้วฉันหมั่นไส้ความป๊อบของฉลามไม่น้อย เพราะทุกครั้งที่ฉลามมีผู้หญิงอยู่ข้างกาย ฉันรู้สึกใจโหวงๆ แปลกๆ

ฉันพยายามรักษาระยะห่างด้วยการไม่สุงสิงกับฉลาม แต่หมอนี่กลับชอบหาเรื่องมาให้ฉันปวดกบาลด้วยเสมอ จนกระทั่งฉันทำเรื่องผิดพลาดลงไป แล้วฉลามก็ใช้มันมาแบล็คเมล์ให้ฉันเป็นแฟนปลอมๆ ของตัวเอง

ฉันไม่อยากสวมบทแฟนปลอมๆ ของฉลามเลย เพราะอยู่ใกล้กับฉลามมากเท่าไหร่ ใจของฉันที่ว่าแข็งน้องๆ หินก็ยิ่งสั่นคลอน แถมสกิลการการอ้อย การอ่อยของฉลามยังเรียกว่าสูงส่งระดับปรมาจารย์อีกต่างหาก

แล้วแบบนี้จะไม่ให้ฉันหวั่นไหวกับหน้าหล่อๆ ของฉลามได้ยังไงกันล่ะ...


^
^
^

“ฝันดีนะมะนาว”

เหมือนฟ้านิ่งงันไปเล็กน้อย หัวใจสะท้าน เมื่อจู่ๆ ฉลามก็เอ่ยขึ้นเสียงหนุ่ม แถมยังมองมาด้วยดวงตาหวานหยดย้อย

หล่อนปั่นป่วนไปทั้งหัวใจและร่างกาย จนต้องบอกให้ตัวเองเมินหน้าหนี

“ยะ ฉันฝันดีทุกคืนอยู่แล้วล่ะ”

“งั้นก็ขอให้ฝันดีของเธอ มีฉันอยู่ในนั้นด้วย”

ดวงตาสบประสานกัน ก่อนที่เหมือนฟ้าจะโพล่งทำลายมนต์ขลังออกไป

“ถ้ามีนายอยู่ในความฝัน มันเรียกว่าฝันร้ายต่างหาก”

ฉลามอมยิ้มน่ามองอีกแล้ว และก็ทำให้หัวใจของหล่อนอ่อนไหวมากขึ้น

“งั้นก็แปลกนะ เพราะเวลาฉันฝันถึงเธอ มันมักจะเป็นฝันดีเสมอ...”

แล้วคนพูดก็เดินข้ามถนนหายเข้าไปในรั้วบ้านของตัวเอง โดยที่หล่อนทำได้แค่ยืนนิ่งงันราวกับถูกสาปต่อไปอีกนานเลยทีเดียว