กรรมสิทธิ์รักนายหัว

“คุณมีสิทธิ์อะไรจะมานอนกับฉัน” เสียงหวานถามกลับทันควัน ก่อนจะถอยห่างออกมาเป็นวา เพราะนายหัวคนนี้ไว้ใจไม่ได้ จ้องแต่เอาจะเปรียบ
“ก็คุณเป็นว่าที่เมียของผม ทำไมผมจะนอนด้วยไม่ได้”
“ฉันไม่เคยตอบตกลงจะแต่งงานกับคุณ กรุณาเข้าใจซะใหม่ด้วย แล้วที่ฉันยอมอยู่ที่นี่ ฉันอยู่เพื่อจะขอเจรจากับคุณอีกครั้งว่าฉันขอผ่อนจ่ายหนี้สินที่คุณให้คุณพ่อของฉันต่างหาก”
“เรื่องนี้ยังไม่จบอีกเหรอยาหยี”
“จะจบได้ยังไง ในเมื่อคุณไม่ยอมเจรจากับฉัน”
“ที่ผมไม่ยอมเจราจาด้วย เพราะผมต้องการแต่งงานกับคุณไงยาหยี”
“แต่เราไม่ได้รักกัน แล้วคนไม่ได้รักกันจะแต่งงานกันได้ยังไง”
“อยู่ๆ กันไปก็รักกันเองนั่นแหละ ยิ่งมีลูกด้วยกัน ผมเชื่อว่าคุณกับผมจะรักกันรักกันมากด้วย มากจนใครๆ จะพากันอิจฉา ผมขอเอาหัวเป็นประกัน!” ภคินบอกอย่างมั่นอกมั่นใจ
“ฝันไปเถอะว่าฉันจะมีลูกกับคุณ”
“ไม่ฝันแน่นอนยาหยี เพราะเชื้อผมมันแรง ทีเดียวก็ท้องได้แล้ว” เขาโอ้อวดหน้าตาชื่นตาบาน
“คนทุเรศ! หยาบคาย!”